Ali Sorena - Morse (Official Visualizer)

Ali Sorena “MOJASSAMEH” is available now:
  / mojassameh  
  / mojassameh  
https://open.spotify.com/album/1YomRn...

  / alisorena  
  / sorenaofficial  

Lyrics & Vocals: Ali Sorena
Music Producer: Sorena,Dehghan
Mixing & Mastering Engineer: Dehghan
Graphic Designer:Dej Crew
Visual Artist:Erfan Ashourioun
Art Director:Sorena
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شعر و اجرا: سورنا
آهنگ:سورنا،دهقان
میکس و مسترینگ :دهقان
جلد:گروه دژ
ویژوال آرتیست:عرفان عشوریون
کارگردان هنری:سورنا

مورس
بخش اول
بعد از تجربه‌ی تلخ زمان با صدای دیروز
من فکر می‌کردم که افق هنوزم پر احساس هست
ساز ما به کوک کج نشسته
صادقانه من یه کودکم که رؤیاهاش بی‌اندازه‌ست
تو خط لحظه‌های باد و
درخت‌های زیتون تو امتداد شهریور
واسه زنده بودن من راهی نبود غیر تو
تو درک تن سیال هستی و سحر درد
من هنوز فکر می‌کردم ممکنم
پشت سنگینی بال صدای پرواز هست
اون کودک که توی جنگ این پذیرشه
که ته دریا یه مرز سیاسی تازه‌ست
دست نلرزیدم تا خرخره خوردم و مست نرقصیدم
گفتن ما قربانی‌های زخم دقتیم نه قدرت
گرم‌تر از پیرهن تو ژرف‌تر از سینه‌ت
جنگ نداد فرصت که بی‌تبخال بخندم
که به سایه‌های رقص پات خلخال ببندم
اما جنگ من با قدرته نه عاطفه
به غیر از این بدون که سرشار و مستم
که هر چی بشه زمینم زخمی بشه
یه زخم فرد رو یدک می‌کشه
یه دست‌خط تنها که سر بلند می‌کرد
با اینکه می‌دونست واسه خودش طرح قتل می‌کشه
که وقتی که ماشه رو کشید دو سر نداره
شاید هیچ پاسخی سوالمون رو‌ برنداره
عشق پناهگاه بود یا که تابوت
اون که کشته شد منم
یا اون که در فراره؟
‌
همخوان
اما تو باز من رو بردی
تو این احساس من رو بردی
وقتی دونه دونه گم می‌شدن
این تو بودی که زخممو شمردی
اما تو باز من رو بردی
تو این احساس من رو بردی
وقتی دونه دونه گم می‌شدن
این تو بودی که زخممو شمردی

بخش دوم
از رمه‌های انسان تو شرمگاه تاریخ
تا قفس پر از رنج و زجه‌های تاریک
صف جذامیان و شلاق و تاریکی
و بلیط و خون و سرگرمی لخته لخته‌ها که ریخت
تا پرده‌ی بعد این تراژدی مبهم
هر تیکه‌ی جذام می‌شد یه دیوار محکم
به دست دیوونه‌های پا توی زنجیر
با خشونت و بردگی و شلاق و تحقیر
از مرز خرد و‌ جنون به من نگو که
اخلاق چیزی نبود جز این تنش‌های سست
همون دیوار بینمون امروز تو هیئت لکنت
و ما خوب یاد گرفتیم الفبای مورس رو
حرکت از چشمه و شعر
تاریخی که می‌کشه بهشتشو ریل
برسه به روزی که تو دل ببری
بزنیم به سلامتی عشق مدرن
پیکو نه
دو تا به دیوار بینمون
تا دریا شه سیلمون
یا صحرا شه حسمون
یعنی یه بوته‌ای که به رقص من رسته
بگم شک دارم به طوفان
یعنی درخت من سسته
کجاش جرمه پاشه شعرمون به رقص؟
اون بیرون که قد کافی جرمون دادن
من واسه تو می‌خوندم تا تو فقط برقصی
به ضرب مورس به دیوار بینمون با خشم
چشماتو ببند که آزادی صداست
از دل خشونت که نیروی ناکامی ماست
من دیگه این رؤیا رو می‌ذارم رو آب
تو این بی‌عدالتی با قافیه‌ها

همخوان
اما تو باز من رو بردی
تو این احساس من رو بردی
وقتی دونه دونه گم می‌شدن
این تو بودی که زخممو شمردی
اما تو باز من رو بردی
تو این احساس من رو بردی
وقتی دونه دونه گم می‌شدن
این تو بودی که زخممو شمردی

بخش سوم
مجلس آخر زخم و ارتفاع سراسر
من از استکانم ابا ندارم
درونم یه جنگل سوخته از آتیش
دیدم اون بیرون درختا بهم اعتنا ندارن
ارکیده بی‌رنگ
پوست سوخته‌ی سربازا بود و خورشیدِ بی‌رحم
رسته بعد رسته جوخه بعد جوخه
یه صحنه‌ی آهسته از افتادن یه پوکه
تو امتداد شیب جاده فروکش شد نور
از آستانه‌ی هدف رسید طلوعت تو هوا
گلوله‌ها نقطه‌چین شدن دور حرکتت
برش دادن اندازه‌ی حضورت رو تو فضا
گفتم بشکنید عقربه‌ها رو
تا نگه دارید زمانو از دوازده انفجار
سرجوخه از پشت عینکش نگاه می‌کرد
که احمق زمان بزرگه ساعتو بذار کنار
ساعت انفجار یعنی رسیدن به حد و مرز قیام ملت‌ها
بعد فریاد هی از گلوی توده‌ها
پرت شدم مست تو یه صندلی میون باغ
این بیرون بهتره تو باد سرد
آها موافقم
آخرای لحظه‌های خونین تن بیمارمو
محکم با قدرت کوبیدم به دیوار
یه جمع بودیم آزاده و تام
دفن شدیم زیر آوار جذام

پایان.