Punim plućima kroz Vršačke planine

Na jugoistoku Banata, u nepreglednoj i pomalo monotonoj ravnici, svoje mesto je našao grad Vršac. Varoš izuzetnih odlika, kako istorijskih, tako i kulturnih znamenitosti. Kao takav, u mnogome liči na druge gradove u Banatu i Vojvodini, osim što ovu varoš pored drugih posebnosti krasi nešto izuzetno - Vršačke planine.

Izdižu se iznad grada i sa svojom visinom prijatno iznenađuju remeteći banatsku ravnicu, kao da je košava svojom snagom i brzinom, nanela svu banatsku zemlju na jedno mesto i to baš ovde.

Vršačke planine ili kako ovdašnji ljudi zovu Vršačka brda, nalaze se u blizini Karpata, ali nikakve veze nemaju sa njima, kako se nekada verovalo. Naime, ove planine pripadaju srpsko-makedonskom lancu.

Po svom nastanku spadaju u stare gromadne planine. U geološkom pogledu, osnovnu masu grade stene, paleozonske starosti, oko 260 miliona godina, koju okružuju neogeni sedimenti i sedimenti Panonskog mora.

Ovakva klima i stalna vazdušna strujanja, takozvana Ruža vetrova, omogućuje razvoj raznovrsnog i bogatog biljnog i životinjskog sveta.

Najviši vrh Vršačkih planina, ujedno i najviši u Vojvodini je Gudurički vrh sa 641mnv. Slede vršački vrh Lisičja glava sa 590mnv, Đakov vrh 449mnv. Severna padina planine je strma, dok se južna lagano spušta gde su svoje mesto našli vršaki vinogradi.

Kao i Fruška gora, tako su i Vršačke planine, ostrvske planine, jer su nekada bile ostrva u Panonskom moru.

Sa ovih vrhova se pruža nezaboravan pogled na grad, Južni Banat i Rumuniju, a između njih nalaze se područja prostranih i dubokih presedlina, prevala, pulmea i korkana. Puno livada i udolina, kao i veliki broj zahtevnih i manje teških planinarskih i pešačkih staza.

Na Vršačkim planinama se udiše najčistiji vazduh u ovom delu Evrope, bolji i od onog na Alpima. To je neosporna činjenica. Francuski stručnjaci su pre desetak godina naučno utvrdili da je ovde negativna jonizacija veća nego u Davosu u Švajcarskoj, koji se smatra za primer čistog i kvalitetnog vazduha u Evropi.

Shodno tome, a i potvrdama drugih naučnih istraživanja, Vršačke planine su neosporno ostrvo zdravlja i kvalitetnog disanja odavno izgubljenog.

Zahvaljujući vetrovima, klimi, položaju i visokim vrednostima negativnih jona, još tridesetih godina prošlog veka ta je činjenica bila poznata. Naime, kraljica Marija ili Mariora od Rumunije, švabska princeza, sagradila je kao legat zgradu Crvenog krsta za lečenje i oporavak plućnih bolesnika.

Ovo bogatstvo i vrednosti prirodnih poklona, čistote i sačuvane prirode što nam poklanja preko potrebno zdravlje, treba svim snagama sačuvati i ponuditi svima kojima je to potrebno.

Možemo slobodno reci da su Vršačke planine pravo, veliko, južnobanatsko čudo, a da su ona moguća, svedoče mnogi koji su se tim čudom i izlečili.

Obično se kaže da vetrovi odnose. U Vršcu i na Vršačkim planinama, ove Ruže vetrova donose ta čuda.