ธรรมะก่อนจากลาวัดชนะฯ

ธรรมะก่อนจากลา
วัดชนะสงครามออกไปจริงๆ

กมฺมุนา วตฺตตี โลโก
กมฺมุนา วตฺตตี ปชา
กมฺมนิพนฺธนา สตฺตา
รถสฺสาณีว ยายโต ฯ

โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
เหล่าประชาย่อมเป็นไปตามกรรม
สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นเครื่องผูกพัน เปรียบเหมือนหมุดแห่งรถที่แล่นไปอยู่ ฉะนั้น

เรียบร้อยลอยลำ จากกันด้วยดี จบที่เราเบาที่ใจ
ขอลาไปก่อนวัดชนะสงคราม คณะ ๙ บางลำภู กรุงเทพฯ

จบที่เราเบาที่สุดจุดไม่ติด
มิไยคิดกล่าวโทษใครที่ไหนเล่า
การกระทำกรรมของใครหากมิใช่เรา
มิไยเศร้าเบาที่จิตจบที่จินต์

จบที่เราเบาที่ใจมิใช่หรือ
ไม่ยึดถือกับสิ่งใดปล่อยให้สิ้น
อดีตกาลผ่านไปไม่ยลยิน
จงกลืนกินเถิดเวลาอย่าดูดาย

คนทั้งโลกไม่เข้าใจใช่เหตุผล
แต่ตัวตนเรานี้ไซร้ไม่เสียหาย
เราเข้าใจตัวเราก่อนมิคลอนคลาย
ย่อมสบายหลับสนิทนิทรารมณ์

สัจธรรมคือความจริงทุกสิ่งสรรพ์
ไม่นานวันเกิดเรื่องมาอย่าขื่นขม
มันตั้งอยู่ พร้อมดับไปไม่ระทม
เมื่อนิยมอยู่กับธรรม์สุขสันต์เอย ฯ

หมายเหตุ :-

ภาพที่ ๘ - ๑๒ วันที่ ๓๐ ตุลาคม ๒๕๖๘ กลับมาอยู่วัดชนะสงคราม รับภัตตาหารเพลจากคุณแม็ก ศุภสิทธิ์ แล้วพักอยู่ในกุฏิหลังเดิม “นวธรรมพระทำกรรมฐาน ๙”
หลังจากที่เคลียร์พื้นที่จัดข้าวของชั้นล่างชั้นบนเรียบร้อยแล้วก็เริ่มเดินจงกรมนั่งกำหนดอารมณ์กรรมฐานทันที

ได้บันทึกถึงการเจริญภาวนาสภาวธรรมไว้ในช่วงหนึ่งว่า

“เดินจงกรมนั่งกรรมฐานสภาวธรรมก็ใช้ได้ดีเหมือนเดิม
สภาวธรรมของการทำกรรมฐานไม่เสื่อม
กรรมฐานไม่หล่นร่วงลงไป ก็พอใจละ เพราะภายในที่เป็นกรรมของเราบริสุทธิ์ ไม่เศร้าหมอง ดังนั้น จึงไม่เดือดเนื้อร้อนใจ จำวัดหลับได้สบายๆ”

ภาพที่ ๑๓ - ๑๘
เดินจงกรมนั่งกรรมฐานในวันที่ ๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘ บันทึกถึงการเจริญภาวนาสภาวธรรมไว้ว่า

“เดินจงกรมนั่งกรรมฐานเมื่อบ่ายเย็นวานนี้ พร้อมตอนกลางคืนดึกสงัดที่ตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำแล้วก็นั่งกรรมฐานต่อทันที
สภาวธรรมอยู่ในเกณฑ์ดี และบางขณะบางช่วงก็ดีมากๆ ถึงขนาดที่ว่าสีติภาวะความเย็น เย็นเหมือนเมนทอลผ่านเข้าไปในศีรษะในสมอง และอยู่บนกระหม่อมศีรษะของเรา ต่อมาก็เย็นไปตามกายโดยเฉพาะช่วงแขนจะเย็นมากๆ”

สำหรับเพศพระประพฤติพรหมจรรย์ของอาตมาข้าพเจ้าพระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์นี้ ขอเพียงได้เดินจงกรมนั่งกำหนดอารมณ์กรรมฐาน สภาวธรรมที่เคยได้เคยสัมผัสยังคงอยู่เหมือนเดิม และพร้อมจะพัฒนาเรื่อยๆ ขึ้นไปตามลำดับ เมื่อได้ทำความเพียรยิ่งไปกว่าเดิม คือทำความเพียรเหมือนสมัยก่อนที่อายุวัยเพียง ๒๓ ปี จำวัดหยั่งลงสู่นิทรารมณ์อยู่ในเวลาเพียง ๔ ถึง ๓ ชั่วโมง (ในตอนหลังๆ) นอกจากนั้นอยู่ในการกำหนดอารมณ์กรรมฐานทั้งหมด ทั้งอิริยาบถใหญ่ ยืน เดิน นั่ง นอน และอิริยาบถย่อย เหยียด คู้ ก้ม เงย ฉันอาหาร ขับถ่าย เป็นต้น

ข้อนี้เป็นยอดแห่งความปรารถนาของอาตมาข้าพเจ้า พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์ในเพศพระประพฤติพรหมจรรย์นี้แล้ว ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้เลย.