Almanya İkinci Dünya Savaşını Başlatmak İçin Nasıl Bu Kadar Hızlı Yeniden Silahlandı?

Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Versay Antlaşması, Almanya’ya ağır askeri kısıtlamalar getirdi. Ordu yüz bin kişiyle sınırlandırıldı, savaş uçağı, tank ve denizaltı üretimi yasaklandı ve silah üretimi sıkı denetim altına alındı. Ancak Weimar Cumhuriyeti’nin ilk yıllarından itibaren Alman Genelkurmayı bu sınırlamaları aşmanın yollarını aramaya başladı. Mühendisler ve subaylar gizlice yabancı ülkelerle, özellikle Sovyetler Birliği ile işbirliği yaparak gizli fabrikalar ve eğitim merkezleri kurdu. Böylece dünya Almanya’nın silahsızlandığını düşünürken, ülke aslında gelecekteki genişlemesine hazırlanıyordu.

Hitler 1933’te iktidara geldiğinde, askeri yeniden yapılanma için zaten kurulmuş bir sistem buldu. Onun yaptığı, süreci hızlandırmaktı. Milliyetçi söylemleri ve Almanya’ya yeniden büyüklük kazandırma vaadi, devasa bir yeniden silahlanma programını başlattı. Zorunlu askerlik geri getirildi, Luftwaffe genişletildi ve gizli projeler kapsamında yeni tanklar üretildi. Nazi rejimi bu önlemleri, antlaşmanın haksızlıklarına ve komünist tehlikeye karşı savunma olarak gösteren ustaca bir propaganda kullandı, Batı güçleri ise müdahale etmeden izledi.

Alman sanayisinin işbirliği de hayati öneme sahipti. Krupp, IG Farben ve Messerschmitt gibi şirketler, silah, mühimmat ve uçak üretimi için devletten milyonlarca marklık sözleşmeler aldı. Ekonomi tamamen savaş odaklı yeniden düzenlendi ve milyonlarca işçi rejimin kontrolündeki fabrikalara yönlendirildi. Hükümet, üretim rakamlarını gizledi ve yeniden silahlanmanın gerçek boyutunu maskelemek için ekonomik anlaşmalar yaptı. Sadece altı yıl içinde Almanya, sembolik bir ordudan Polonya’yı işgal edecek ve tüm Avrupa’ya meydan okuyacak bir askeri güce dönüştü.

Almanya’nın yeniden silahlanma hızının bir mucizeyle ilgisi yoktu; bu, sabırlı ve planlı bir stratejinin sonucuydu. Berlin, yıllar boyunca uluslararası ilgisizlikten, ekonomik istikrarsızlıktan ve diplomatik kurnazlıktan yararlanarak askeri gücünü şüphe uyandırmadan yeniden inşa etti. Alarm çanları çaldığında artık çok geçti. Üçüncü Reich’ın savaş makinesi hazırdı ve dünya tarihin en yıkıcı çatışmasına, İkinci Dünya Savaşı’na doğru ilerliyordu.