آتش دل هنگامه اخوان

آتش دل یا آتشی در سینه دارم جاودانی، عنوان ترانه یا تصنیفی قدیمی ست که اولین بار با صدای قمرالملوک وزیری اجراء شد.دراین اجراء، بانو «هنگامه اخوان» با صدایی بسیار دلنشین واصیل و حنجره ای توانا این تصنیف را حدودا در سال 1355خورشیدی با همراهی گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی خوانده است.

《هنگامه اخوان،از بهترین خوانندگان زن ایران》
استاد نصرالله ناصح‌پور در مورد وی گفته‌است: «هنگامه اخوان یکی از بهترین خوانندگان زن ایرانی و صدای او یادآور صدای آسمانی قمر است. با این‌ حال لازم به ذکر است که عمده آثار به‌جای‌مانده از هنگامه اخوان منحصر به بازخوانی‌های تصنیف‌ها و آوازهای زنده‌یادان قمرالملوک وزیری و روح‌انگیز است.... جذابیت صدا، گستره و تکنیک بانو هنگامه اخوان در خوانندگی بسیارزیاد بود.»
#هنگامه_اخوان پس از مدت ها خاموشی در اثر انقلاب 1357 ، در خلال سال های 1366 تا 1370 در سمت مربی آواز در انجمنِ حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایرانی به فعالیت پرداخت ولی به دلیل مشکلاتی که پیش آمد از ادامه ی کار منصرف شد و در کلاس های خصوصی به تعلیم آواز بانوان سرگرم شد. هنگامه اخوان از سال 1370 با سرپرستی گروه موسیقی «بهار» چند کنسرت برای بانوان اجرا کرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مشخصات تصنیف #آتش_دل :

-ترانه سرا: حسین پژمان بختیاری
-ترانه خوان: هنگامه اخوان
-ترانه ساز: مرتضی نی داوود
-دستگاه: شور
-وزن: 6و8
ــــــــــــــــــــــ
متن شعر:
آتشی در سینه دارم جاودانی
عمر من مرگی است نامش زندگانی
رحمتی کن کز غمت جان می سپارم
بیش از این من طاقت هجران ندارم
کی نهی بر سرم پای ای پری از وفاداری
شد تمام اشک من بس در غمت کرده ام زاری
نوگلی زیبا بود حسن و جوانی
عطر آن گل رحمت است و مهربانی
ناپسندیده بود دل شکستن
رشته ی الفت و یاری گسستن
کی کنی ای پری، ترک ستمگری؟
می فکنی نظری، آخر به چشم ژاله بارم
گرچه ناز دلبران دل تازه دارد
ناز هم بر دل من اندازه دارد
هیچ اگر ترحمی نمی کنی بر حال زارم
جز دمی که بگذرد، که بگذرد از چاره کارم
دانمت که بر سرم گذر کنی به رحمت امّا
آن زمان که بر کشد گیاه غم سر از مزارم

برگرفته از صفحۀ :
موسیقی سازشناسی وسرگذشت موسیقیدانان ایران وجهان
درفیسبوک