Tak kończą wrogowie Polski. Czarniecki nie brał jeńców.

*Rosyjska armia wolała skakać w przepaść niż walczyć z Polakami. Zobacz, jak Stefan Czarniecki zamienił Dniepr w cmentarzysko najeźdźców.*
Lipiec 1662 roku. Wysoki brzeg Dniepru pod Kaniowem. Tysiące rosyjskich i kozackich żołnierzy stają przed ostatecznym wyborem: śmierć od polskiej szabli czy skok z kilkudziesięciu metrów prosto w nurt rzeki? Wybierają to drugie, a historia zapamięta to wydarzenie jako „karmienie ryb”.

-Tak kończą wrogowie Polski. Czarniecki nie brał jeńców. -

Rozdziały:
00:00 Wprowadzenie
00:57 Sytuacja geopolityczna przed bitwą
02:42 Błąd rosyjskiego dowództwa
03:41 Armia moskiewska i strach przed Czarnieckim
04:41 Stefan Czarniecki - żywa legenda
05:41 Psychologia rosyjskiego obozu
06:27 Pułapka geograficzna pod Kaniowem
07:17 Marsz polskiej armii
08:03 Struktura wojsk Rzeczypospolitej
08:56 Plan Czarnieckiego - śmiertelny kocioł
11:12 Początek bitwy - dźwięk polskich trąb
12:25 Szturm i początek paniki
13:31 Bezwzględność Czarnieckiego
14:06 Piekło na krawędzi urwiska
15:15 Skok w przepaść - "karmienie ryb"
16:40 Koszmar w wodach Dniepru
18:03 Rzeź na brzegu
18:57 Taktyka Czarnieckiego - zero litości
20:28 Skutki bitwy - czerwony Dniepr
21:05 Bilans strat i psychologiczne zwycięstwo
22:19 Reakcja Moskwy i Ukrainy
23:04 Kaniów w oczach Czarnieckiego
23:44 Dlaczego o tym nie uczą w szkołach?
24:22 Triumf polskiej myśli wojskowej
25:37 Współczesne spojrzenie na Kaniów
26:21 Podsumowanie - lekcja historii
28:18 Psychologiczny wymiar zwycięstwa
30:03 Geniusz wojny totalnej
31:51 Kontekst polityczny Rzeczypospolitej
32:42 Symboliczny wymiar "karmienia ryb"
33:34 Czy historia mogła potoczyć się inaczej?