Traditional Sri Lankan Wahala Dance - ගම්මඩුවෙහි පුද ලබන දැඩිමුණ්ඩ හෙවත් වාහල බණ්ඩාර දෙවියෝ

Wahala Dance දැඩිමුණ්ඩ ආරූඪයෙන් ප්‍රලය වී නර්තනයේ යෙදෙන වාහල නැටුම දෙවොල්මඩු ශාන්තිකර්මය / ගම්මඩු ශාන්තිකර්මය Low country dance #wahala natum Low country dance #wahala natumama #wahala narthanaya #dewolmadu #sahanthikarmaya #වාහල නර්තනය #wahala #heritage

ගම්මඩුවෙහි පුද ලබන දැඩිමුණ්ඩ හෙවත් වාහල බණ්ඩාර දෙවියන් පිණිස පවත්වන නර්තනාංගයක් වන මෙය යක‍ෂයන්ට සෙන්පති තනතුර දරන මෙම දෙවියන්ගේ දිෂ්ටිය ආවේෂ කරගෙන ඇදුරෙකු විසින් මෙම නර්තනය සිදු කරනු ලබයි. වාහල දෙවියන්ගේ ඇඳුමට සමාන ඇඳුමකින් සමාරෝපණය වන ඇදුරා පැය 1 1/2 ක් 2 ක් පමණ ත්‍රාසජනක ලෙස නර්තනයෙහි යෙදෙයි. වාහල තොප්පිය නම් දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ගේ කිරුළට සමාන තොප්පියක් දමා සුදු, රතු, කළු මිශ්‍ර හැට්ටයක් ද ඊට ගැළපෙන සායක් ද ඇඳ දෙකකුලට ගිගිරි බැඳ දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ගේ මල් ආසයන ළඟ පුටුවක වාඩි වූ පසු, අනෙක් ඇදුරෝ වාහල බණ්ඩාර දෙවියන්ගේ කවි ගායනා කරති.

දස බිම්බර යුධට - මාරසෙන් රැස්වූ විට
දෙවියන් දැක නොසිට - දුවයි සක්වල ගලෙන් පිටතට

බුදුන් තනි කරලා - දෙවියෝ ගියහ හැරලා
දැඩිව එහි සිටලා - යුධ කරවි සැලකලේ වැදලා

දැකලා දෙවියන් යකු වෙව්ලන්නේ - වැදලා සුරිදුට බැහැ දකිමින්නේ
රැකලා පියවර වේ වැල ගන්නේ - විදලා තල අද දමමු කියන්නේ

"දේවතා බණ්ඩාර දෙවිඳුට
කියමි කවි මම වැඳ - සමා පේව
ඔබ ගැති කරන වේලේ යහපතක් වෙන්නටා
බෝව කල්පය පවත්නා තෙක් කියමි
දන්නා පමණටා දේවතා දෙවි පිහිට වෙනවයි
වරද ඇත්නම් ගැති - හටා"

වාහල දෙවියන් යනු බුදුන් හමුවට මාරයා එළඹි අවස්ථාවෙහිදී බුදුන් අසලම එතුමන්ගේ ආරක්ෂාව සදහා සිටි දෙවියා යයි ජන ව්‍යවහාරයේ කියනු ලැබේ. කෙසේ වුවද දැඩිමුණ්ඩ දේවතා හාමුදුරුවන්ගේ නාමයට ඔප්පු සිද්ධ වීම සදහා සිදු කරනු ලබන අද්විතීය නර්තනයක් ලෙස වාහල නර්තනාංගය හදුනා ගත හැකිය. 'වාහල'යන නම යෙදුණේ දෙවොල් දෙවියන්ගේ සහ බුදුන්ගේ වාසල මුර කළ බැවිනි. දැඩිමුණ්ඩ යන නම යෙදීම පිළිබඳව ද පුරාවෘත්තයක් ඇත. මුණ්ඩ යන නම මුලදී තිබූ අතර, බුදුන් වහන්සේ හා මාර සේනා යුද්ධය වේලාවේදී අනෙක් දෙවිවරු බුදුන් වහන්සේ හැර ගියත්, මුණ්ඩ බුදුන් වහන්සේ හැර නොගියෙන් දැඩි සිතක් ඇති බව දැක්වීමට 'දැඩිමුණ්ඩ' යන නම ලැබුණ බව සඳහන් වේ. දෙව්යන්ගේ දිෂ්ඨිය ආවේෂ කරගෙන කපු ඇදුරෙකු වාහල නටයි. ඉතා වේගවත් සහ විශ්මය ජනක නර්ථනයක් වන මෙය වාහල ඇදුමෙන් සහ වාහල තොප්පියෙන් කපු ඇදුරා සැරසී නටන නර්තනයකි. තොප්පියෙන් දෑස් අඩක් ආවරණය වී ඇති අතර එය දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ගේ කිරුළ ලෙස විශ්වාස කරයි. වාහල ඇදුම රතු සහ සුදු සේලයකින් සහ හැට්ටයකින් සමන්විත වන අතර කකුල් දෙකට ගිගිරි බැද ගනී. පසුව දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ගේ යහන අසල පුටුවක ඉදගෙන වාහල බණ්ඩාර දෙවියන්ගේ කවි සහ වාහල බන්ඩාර දෙවියන්ගේ උපත ගායනා කරයි.

මෙය නරඹන්නන්ට විශ්මය හා බිය ගෙන නැටුමක් වන අතර අවසානයේ රගමඩල කරා විත් කාල පන්දම් ගසට දුම්මල ගැසීමේදී අන් ඇදුරන් විසින් ඔහු අල්ලාගෙන කලින් මතුරා තිබූ කහ දිය ඉස පන්දම් ඉවත් කර වාහල තොප්පිය ගලවා සිහි ගන්වනු ලැබේ. මෙම නැටුමෙන් දෙවියන්ගේ බලය නිරූපනය කර යක්ෂයින් සහ භූතයින් පලවා හැරීම අදහස් කරයි.

පහතරට නර්තනයේ වාහල නැටීම
දේශීය නර්තන සම්ප්‍රදායන් අතරින් පහතරට නර්තන සම්ප්‍රදායේ එන වාහල නැටීම සුවිශේෂී නර්තනාංගයක් ලෙස හදුන්වා දීමට පුළුවන. සුදු හා රතු රංගවස්ත්‍රයෙන් සරසී වාහල දෙවියන්ගේ සමාරෝපය ගෙන මෙය සිදු කරනු ලබයි. ගම්මඩුවල උච්චතම අවස්ථාව වශයෙන් සැලකෙන වාහල නැටීම වාහල භාගය නම් කොටසට අයත් වේ. මෙහිදී වාහල පද 7ක් නර්තනය කරනු ලබන අතර බෙරවාදකයා නිසි ලෙස එම බෙරපද වාදනය කිරීමත් නර්තකයා එය නිසියාකාරව නර්තනය කිරීමත් සිදුකළ යුතුය.

දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ගේ වරම් ලබාගත් කපුපත්තිනි කෙනෙකු විසින් තමන් විසින්ම දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ට කියනු ලබන්නා වූ මන්ත්‍ර මතුරා ස්වයං දිෂ්ඨියක් ඇතිකර ගනිමින් මෙම නර්තනාංගය සිදු කිරීමට ආරූඪ වනු ලබයි. පසුව වේගවත් බෙර වාදනයක් කරන අතර වාහල නටන කපු ඇදුරාගේ මුළු ශරීරයටම දුම් අල්ලනු ලැබේ. දුම්මල වරං බල වතුරෙන් ජලකල එය අවසනට මුහුණට අල්ලයි. ඒ සමගම ආවේශවී මාලක්කන් රැල්ලක පනිමින් තොරණ අභියසට යයි. පසුව තෙරණ සහ සියළු මල් යහන් වලට වදිමින් නැටුම් දක්වයි. මෙහිදී තහ දිය කොතලය, අගුරු දුම්මල කබල, කලහ, පොල්මල, ඝෝඨලීය, හක් ගෙඩිය, පන්දම, යන හත් පදයන් නැටීම සිදුවේ. නැටුමේදී මේ සියලු ද්‍රව්‍ය ක්‍රමාණු කූලව අතට ගෙන ඒවා දෑතේ රදවාගෙන නර්ථනයේ නිරතවෙයි. මෙහිදී එක් එක් රංගභාණ්ඩ අතැතිව නර්තනයෙහි යෙදෙන නර්තකයා ඔබමොබ අවිදිමින් දුවමින් නර්තනයේ යෙදෙයි. පැය කිහිපයක් වාහල නර්තනයේ යෙදෙන කපුපත්තිනි මහතාගේ ආරූඪය දුරලනු ලබන්නේ මඩුපොලෙහි සිටින වෙනත් කපුපත්තිනි මහතකු විසින් වතුර මතුරා ඇග පතට ඉසීමෙන් හා බීමට දීමෙනි. ගම්මඩුව තුළ තිබෙන අද්භූත භයංකාර මෙන්ම උද්වේගකර නර්තනාංගයක් ලෙස මෙය හැදින්වීමට පුළුවන.

වාහල නර්තනය වර්තමානය වනවිට ගම්මඩුපොළෙන් වියැකී යන්නට අඩිතාලම වැටෙමින් තිබේ. පරම්පරාවෙන් පැවත එන ශිල්පීන් අතළොස්සක් වාහල නර්තනයේ යෙදෙන ආකාරය දැන සිටින නමුත් පළවෙනි දෙවෙනි පරම්පරා මියැදීමෙන් පසු ඊළඟ පරම්පරාවල්වලින් එන පරපුර මෙම සම්ප්‍රදායන් ඉගැනීමට අකමැත්තක් දක්වනු ලබයි.

තාක්ෂණය දියුණු වන ගෝලීයකරණය වන සමාජයත් සමඟම පරපුරෙන් පරපුරට පැවත එන මෙකී සාම්ප්‍රදායික වාහල නැටීම වැනි ශාන්තිකර්ම අංගයන්ගෙන් ඔබ්බට ගොස් නව්‍ය වූ අත්දැකීම් හා මිල මුදල් පසුපස හඹායාමත් සමඟම මෙකී කලාවන්ද අදවන විට සමාජයෙන් තුරන් වෙමින් පවතී. වාහල නැටීම නම් වූ අති දුර්ලබ නර්තනයද අද වනවිට ගම්මඩුව තුළින් ඈත් වී ගොස් තිබෙනුයේ අතීත පරම්පරා එම ශිල්පීය දැනුම හා කලාව රැකගෙන ආවද වර්තමානය වනවිට තරුණ පරපුර එයට අඩු සැලකිල්ලක් දක්වා එය අතැහැර දැමිමයි