Σιάδι Μύγας πεζοπορία και διανυκτέρευση/Siadi Mygas hiking and overnight stay

Η Τύμφη είναι συνυφασμένη με τη Δρακόλιμνη, το καταφύγιο της Αστράκας και το πετρώδες και σκληρό τοπίο της. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη της, η δασωμένη και φιλόξενη. Στη βόρεια πλευρά του βουνού, κάτω από τους "πύργους" της κορυφογραμμής, υπάρχει ένα σημείο μοναδικής ομορφιάς που μπορεί να φιλοξενήσει αυτούς που είναι διατεθειμένοι να κοπιάσουν σκληρά. Εκεί λοιπόν αποφασίσαμε με το Νίκο να εξορμήσουμε και να απολαύσουμε το πανέμορφο καλυβάκι και την εκπληκτική θέα της Γκαμήλας και των άλλων κορυφών. Το σχέδιο ήταν να γίνει η ανάβαση στο σημείο, κάνοντας μια στάση βέβαια στη Μονή Στομίου και η παραμονή μας στην καλύβα. Θέλαμε όμως να έχουμε και την επιλογή μιας ανάβασης μέχρι την Γκαμήλα, εφόσον μας το επέτρεπαν οι συνθήκες του χιονιού. Η πληροφόρηση που είχαμε ήταν ότι δεν είχε καλό χιόνι λόγω υψηλών θερμοκρασιών. Αποφασίσαμε λοιπόν να το δοκιμάσουμε να κουβαλήσουμε και μποντριέ, κραμπόνς κλπ. Η ανάβαση μέχρι τη Μονή έγινε χωρίς νερά και γεμίσαμε τα παγούρια μας για τις ανάγκες της εξόρμησης σε μια πηγή, 2 χιλιόμετρα περίπου παραπάνω. Εκεί τα σακίδια έγιναν πλέον 20+κιλά και παρά το βάρος η ανάβαση μέχρι την καλύβα έγινε χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις και σχετικά άνετα. Η πεζοπορία μας ξεκίνησε από το γεφύρι της Κόνιτσας στον ποταμό Αώο και μέχρι τη Μονή η διαδρομή είναι κυρίως πλάι στο ποτάμι και ανηφορίζει λίγο πριν φτάσουμε. (5,2 χλμ-290 μ συνολική ανάβαση) Στη συνέχεια ανεβαίνει η κλίση καθώς στα υπόλοιπα 5,5 χλμ περίπου, η συνολική ανάβαση είναι 860 μ. Η ανάβαση προς τις κορυφές ματαιώθηκε αφού επιβεβαιώθηκαν τελικά οι πληροφορίες μας και οι συνθήκες δεν ήταν αυτές που θέλαμε. Το καλυβάκι έχει όλα αυτά που χρειάζονται για να κοιμηθεί, να ζεσταθεί και να μαγειρέψει κάποιος. Καλό είναι βέβαια να έχουμε μαζί μας όλα τα απαραίτητα και να χρησιμοποιούμε τα δικά μας μέσα ώστε να υπάρχουν διαθέσιμα τα του καταφυγίου σε κατάσταση ανάγκης. Εμείς (και για σιγουριά βέβαια) είχαμε τα πάντα μαζί μας και δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε κάτι από το καταφύγιο, Κάψαμε μόλις 2 μικρά κούτσουρα, ίσα για να "σπάσει" η παγωνιά. Το πρωί ήπιαμε τον καφέ μας, φτιάξαμε το πρωινό μας, το τακτοποιήσαμε και το καθαρίσαμε αφήνοντας το καλύτερο από ότι το βρήκαμε. Τα λίγα σκουπίδια που είχαμε, τα πήραμε βέβαια μαζί μας και δεν αφήσαμε ούτε οδοντογλυφίδα στην καλύβα. Ας το προσέχουμε λοιπόν για να μπορούν να το χαρούν κι άλλοι άνθρωποι που θα θελήσουν να κάνουν μια εκδρομή ή που θα το χρειαστούν σε μια στιγμή ανάγκης.

η μουσική είναι του Βαγγέλη Καλεμικεράκη (του γιού μου δηλαδή)

Tymfi is intertwined with Drakolimni, the refuge of Astraka and its rocky and harsh landscape. But there is also its other side, the forested and hospitable one. On the north side of the mountain, under the "towers" of the ridge, there is a spot of unique beauty that can accommodate those who are willing to work hard. So Nikos and I decided to go for a hike and enjoy the beautiful hut and the stunning view of Gamila and the other peaks. The plan was to climb to the point, making a stop at the Monastery of Stomio and staying at the hut. But we also wanted to have the option of climbing up to Gamila, if the snow conditions allowed it. The information we had was that there was not good snow due to high temperatures. So we decided to try it and carry crampons, etc. The climb to the Monastery was without water and we filled our water bottles for the needs of the expedition at a spring, about 2 kilometers further. There the backpacks now weighed 20+ kilos and despite the weight the climb to the hut was without any particular delays and relatively comfortable. Our hike started from the Konitsa bridge on the Aoos River and until the Monastery the route is mainly next to the river and goes uphill just before we arrive. (5.2 km-290 m total ascent) Then the slope goes up as in the remaining 5.5 km approximately, the total ascent is 860 m. The climb to the peaks was canceled after our information was finally confirmed and the conditions were not what we wanted. The hut has everything one needs to sleep, keep warm and cook. It is of course good to have all the necessary things with us and to use our own means so that the shelter's means are available in an emergency. We (and just to be safe of course) had everything with us and didn't need to use anything from the shelter. We burned just 2 small logs, just enough to "break" the frost. In the morning we drank our coffee, made our breakfast, tidied it up and cleaned it up, leaving it better than we found it. We took the little trash we had with us, of course, and didn't leave a single toothpick in the hut. So let's take care of it so that other people who want to go on a trip or who need it in a moment of need can enjoy it.

the music is by Vaggelis Kalemikerakis (my son)