เงาในน้ำตา รอยแผลที่จริงใจ สั้นลงอีก 2

เงาในน้ำตา (The Shadow in the Tear) Genre: Thai Blues Rock / Symphonic Rock

“บางที... ความจริงไม่ได้อยู่ในเพลง แต่อยู่ในความเงียบระหว่างโน้ต”

เราทุกคนต่างเคยเล่นบทบาทหนึ่งบนเวทีที่โลกสร้างขึ้น 🎭 เรายิ้มให้เลนส์กล้องที่มองกัน จนลืมถามหัวใจว่ายังซื่อตรงไหม ความทุกข์ถูกทำเป็นเรื่องราวให้โลกดู และบาดแผลจริงกลับถูกซ่อนไว้ใต้รอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบ

เพลงนี้คือการตัดสินใจครั้งสำคัญ: ถอดหน้ากากทิ้งลงไปในห้องเงียบ ๆ นี่คือคำสารภาพจากส่วนลึกของใจ คือเพลงของวิญญาณที่เลือกจะหายใจในความไม่สมบูรณ์แบบของตัวเอง

"เงาในน้ำตา" คือการยอมรับว่า น้ำตาจริงที่หยดลงพื้นดินเบา ๆ มีพลังและคุณค่ามากกว่ายอด "ถูกใจ" ทุกครั้งที่สะสมมา ความจริงจะพูดเองผ่านแผลเป็น ไม่ใช่คำยกยอ

เราคือธุลีมิตร... ขอให้เพลงนี้เป็นเพื่อนของคุณยามค่ำคืน เป็นเสียงสะท้อนให้คุณกล้ายอมรับน้ำตาของตัวเองอย่างไม่อาย

🌙 มาร่วมฟังความเงียบ และโอบกอดความไม่สมบูรณ์แบบนี้ไปด้วยกัน
Credits:

Vocals & Lyrics: Yp_Sopa

Music & Arrangement: [Your Name/Producer Name]

#เงาในน้ำตา #YpSopa #ธุลีมิตร #ThaiBluesRock #ความไม่สมบูรณ์แบบ

เนื้อเพลง :
มือที่เลื่อนกด "ถูกใจ" ให้ความทุกข์
ใจที่ลึกกลับซุกเงาที่หลอนฝัน
น้ำตาจริงหยดลงมาในคืนนั้น
ถูกทำเป็นเรื่องราวให้โลกดู
โลกทั้งใบอยากเห็นคนอ่อนแอ
เรายิ้มให้เลนส์กล้องที่มองกัน
จนลืมถามหัวใจว่ายังซื่อตรงไหม

ความจริงที่ไม่เคยเขียนลงกระดาษ
คือความเหงาที่ไม่กล้าให้ใครเห็น
หยุดบทบาทที่ต้องเล่นเป็นคนเดิม
ขอกลับเป็นเพียงธุลีที่ว่างเปล่า

เงาในน้ำตา คือความจริงที่ปลอมไม่ได้
หยดลงพื้นดินเบา ๆ ไม่ต้องมีใครรู้
ไม่ใช่ภาพที่เราแต่งไว้ให้โลกเขาดู
แต่คือเสียงของวิญญาณที่ตื่นรู้
น้ำตาเท็จ รอยแผลจริง ให้มันพูดเอง
ถอดหน้ากากทิ้งลงไปในห้องเงียบ ๆ
ปล่อยให้แผลเป็นถ้อยคำแทนทุกเรื่องราว
ใจที่จริงจะไม่วิ่งตามคำยกยอ

บนเวทีที่แสงไฟสาดลงมา
คือหลุมพรางที่พาเราให้หลงทาง
อยากเป็นคนที่ใครต่อใครต้องคอยมองตาม
จนไม่ได้ฟังเสียงเบา ๆ ในหัวใจ
รอยยิ้มที่ติดอยู่บนใบหน้าเรา
อาจเป็นกรงขังเงาที่กำลังร้องไห้

คำชมที่ดังวนซ้ำจนลืมเจ็บ
ทำให้เรารับบทที่ไม่ใช่เรา
ถึงเวลาเลิกเป็นตัวละครของใครเขา
เริ่มเป็นเราแบบไม่ต้องเพอร์เฟกต์

เงาในน้ำตา คือความจริงที่ซ่อนมานาน
หยดลงกลางคืนเงียบงันไม่ต้องมีใครรู้
ไม่ใช่เพลงที่เขียนขึ้นมาเพียงเอาใจคนดู
แต่คือคำสารภาพจากหัวใจที่ตื่นรู้
น้ำตาเท็จ รอยแผลจริง ไม่ต้องเสแสร้ง
ถอดหน้ากากทิ้งลงไปกับฝุ่นควัน
ปล่อยให้แผลเล่าเรื่องแทนทุกถ้อยคำ
ใจที่จริงขอหายใจในความเงียบเอง

เสียงของครูยังดังอยู่ในลมหายใจ
ไม่ใช่ยอดถูกใจในหน้าจอสว่าง
ส่วนน้ำตาจริงคือพลังที่เราเลือก
คือการยอมเปิดแผลให้ใจได้หายใจ
ถ้าต้องเจ็บก็ให้เป็นเจ็บที่ซื่อตรง
ดีกว่ารอยยิ้มที่ต้องสร้างขายให้โลกชม

เงาในน้ำตา คือคำจริงจากส่วนลึกใจ
หยดลงค่ำคืนเงียบงันไม่ต้องมีใครรู้
ไม่ใช่เพลงเพื่อขอรางวัลจากสายตาคนดู
แต่คือเพลงของวิญญาณที่ตื่นรู้
น้ำตาเท็จ รอยแผลจริง ให้มันอยู่ไป
ถอดหน้ากากทิ้งเอาไว้ในวันเก่า ๆ
อิสระคือการยอมรับตัวเองที่ไม่สมบูรณ์
และกอดน้ำตาของตัวเองอย่างไม่อาย

น้ำตาจริงเมื่อยินดี
รอยแผลจริงเมื่อแพ้พ่าย
ความจริงนี้คือเพลงที่ดีที่สุด...
ของเราเอง...