เสียขวัญ ชรินทร์ นันทนาคร

เสียขวัญ ชรินทร์ นันทนาคร

เป็นกรรมของพี่
ที่ได้ล่วงเกินจูบเพียงแก้มหอม
รักเจ้าจึงคิดยอม
เฝ้าถนอมไว้จนเลยค่า
เทิดทูนเจ้าไว้
ให้สูงและไกลเกินกว่า
เจ้าจึงหลงลืมว่า
เลิศลอยฟ้ายิ่งกว่าใคร
เปรียบดังหงส์ทอง
เจ้าผยองปีกบินเลยฟ้า
ลอยจนไกลลับตา
สุดจะคว้ามาชมได้
พี่ต้องเสียขวัญ
สวรรค์มาแกล้งแหนงหน่าย
อยากจะขอทำนาย
พี่จนใช่ไหมน้องจึงเกลียดชัง
เสียขวัญในคราวนั้นอารมณ์วูบเดียว
เกือบจะขาดใจตายแท้เทียว
สุดจะเหนี่ยวสิ้นแรงพลัง
ใจกลับหวน
สายลมครวญเสียงกระซิบสั่ง
อุ่นอ้อมกอดเจ้าลืมหรือยัง
สุดจะหยั่งคะเนน้ำใจ
เจ้าพาหัวใจพี่เตลิดไป
ไม่กลับคืนหลัง
สมใจเจ้าหรือยัง
หากหยุดฟังยั้งคืนมาใหม่
พี่เองเท่านั้นที่รักภักดีฝันใฝ่
จวบดินฟ้ามลาย
มอบดวงใจไว้เพียงเพื่อคุณ
เสียขวัญในคราวนั้นอารมณ์วูบเดียว
เกือบจะขาดใจตายแท้เทียว
สุดจะเหนี่ยวสิ้นแรงพลัง
ใจกลับหวน

สายลมครวญเสียงกระซิบสั่ง
อุ่นอ้อมกอดเจ้าลืมหรือยัง
สุดจะหยั่งคะเนน้ำใจ
เจ้าพาหัวใจพี่เตลิดไป
ไม่กลับคืนหลัง
สมใจเจ้าหรือยัง
หากหยุดฟังยั้งคืนมาใหม่
พี่เองเท่านั้นที่รักภักดีฝันใฝ่
จวบดินฟ้ามลาย
มอบดวงใจไว้เพียงเพื่อคุณ.