Gory Stolowe Polen 2022 Stołowe Mountains National Park

The Stołowe Mountains National Park was created on September 16th, 1993. It is situated in the middle Sudeten, in the Kłodzko region on the Polish-Czech border. The Stołowe Mountains National Park covers the area of 63 km2 (24 mi2). Among the tourist attractions, there are two major massifs. At 919 m (3,015 ft), the Szczeliniec Wielki is the highest peak and holds the fantastic rock maze. The second highest peak at 915 m (3,002 ft), Skalniak is home to the Błędne Skały (Errant Rocks) labyrinth. Near the park there are several popular health resorts: Polanica Zdrój, Duszniki Zdrój, Kudowa Zdrój. The Stołowe Mountains, in English known as the Table Mountains, are the only example in Poland of mountains built of horizontally laid rocky layers. The more rigid slab serves as the foundation, while others, less resistant to erosion, lie above. These rocks, called joint sandstones, interlaid with marls, were created in the sediments of the sea, which over 100 million years ago reached this region. For 7 million years, wind, water, and weather conditions sculpted these natural formations into fantastic shapes resembling animals, people, mushrooms, and buildings. Some of these notable rock formations are Kwoka ("Hen"), Wielbłąd ("Camel"), Małpa ("Monkey"), Głowa Konia ("Horse Head"), Fotel Pradziada ("Great Grandfather's Armchair"). A series of gorges, crevices, small caves, and mushroom rocks sculpted by erosion create unexpected scenic vistas. The slopes and foothills of the plateau contain spruce and beech forests, while the high moors are covered with marsh plants growing in protected areas on the flat, table-like tops of the mountains. The natural appeal and allure of the Stołowe Mountains were highly praised by the visiting German poet von Goethe. The sixth President of the United States, John Quincy Adams, hailed the region in his memoirs. Most recently, a scene from The Chronicles of Narnia: Prince Caspian was shot on location at the Errant Rocks formation of the park.

Góry Stołowe (332.48; niem. Heuscheuergebirge, cz. Stolové hory, daw. Hejšovina) – pasmo górskie w łańcuchu Sudetów Środkowych. Wypiętrzone przed 30 milionami lat są jednymi z nielicznych w Europie gór płytowych. Płyty z górnokredowych piaskowców ciosowych ułożone są poziomo – stąd nazwa gór, bo płaskie jak stół. Zachodnia część Gór Stołowych leży na terenie Czech i nosi nazwę Broumovská vrchovina. Północno-zachodni skraj pasma w okolicach Mieroszowa – Gorzeszowa – Krzeszowa – Chełmska – Okrzeszyna nosi nazwę Zaworów. W 1993 na terenie Gór Stołowych utworzono Park Narodowy Gór Stołowych. Wschodnia część Gór Stołowych wraz ze Szczelińcem Wielkim położona jest w Polsce, w woj. dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Do Polski należy również najbardziej wysunięta na zachód część gór, pasmo Zawory, leżąca w powiatach kamiennogórskim i wałbrzyskim. Środkowa część gór (pasma Broumovské stěny i Adršpašskoteplické skály) należy do Czech, do kraju hradeckiego Góry Stołowe stanowią centralną część niecki śródsudeckiej. Obejmują też niewielkie fragmenty granitoidowej jednostki Kudowy-Olešnic oraz metamorfiku orlicko-kłodzkiego (tu: bystrzycko-orlickiego). Największy obszar w Górach Stołowych zajmują górnokredowe (cenoman, turon, koniak) skały osadowe niecki śródsudeckiej, w północno-zachodniej części leżące prawie poziomo, w północno-wschodniej zapadające lekko ku południowi. Skały te tworzą sześć kompleksów skalnych, są to (od dołu):
piaskowce ciosowe dolne (cenoman)
piaskowce glaukonitowe (cenoman)
margle ilasto-piaszczyste z wkładkami piaskowca ciosowego (turon dolny lub cenoman – turon)
margle ilaste (turon)
piaskowce ciosowe górne (turon górny – koniak)
Na linii Polanica-Zdrój – Batorów – Karłów – Ostra Góra (wzdłuż osi głównej gór) biegnie uskok tektoniczny – część płyty po południowej stronie uskoku zrzucona jest o ok. 40 m. U północnych podnóży występują czerwone piaskowce, mułowce i zlepieńce permskie. Po stronie czeskiej oraz w Zaworach na utworach permskich zalegają niezgodnie czerwone piaskowce triasowe. Część południowa zbudowana jest z karbońskiego czerwonego granitu oraz ze starszych skał metamorficznych – łupków łyszczykowych, fyllitów oraz niewielkich wkładek amfibolitów i marmurów (wapieni krystalicznych), gnejsów. Te starsze skały przykryte są częściowo osadami czwartorzędowymi.