ใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ส.ค. 2564

"มีสติรู้ลงไป ร่างกายนี้คือตัวทุกข์หนอ
คอยดูมันทุกวัน ๆ อย่าหลงระเริง
มันไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา มันเป็นสิ่งที่เรายืมโลกมาใช้
เรายืมของเขามาใช้ เราก็มีหน้าที่ดูแลรักษา
แล้วถ้าเราฉลาด สมมติเราไปเช่าท้องนาเขามาอย่างนี้
เราก็รู้จักเอามาปลูกข้าว มีผลประโยชน์เกิดขึ้นได้ประโยชน์
เรามีร่างกายนี้ เราไปยืมเราไปเช่าของโลกมา
ถึงวันหนึ่งเราต้องคืน แต่ระหว่างที่ยังมีประโยชน์
ระหว่างที่เรายังใช้งานมันได้อยู่ เอามาใช้ประโยชน์
เอามาใช้ประโยชน์คือการสร้างคุณงามความดีทั้งหลาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอามาทำกรรมฐาน
อย่ามัวแต่เอาร่างกายนี้ไปเที่ยวผับ เที่ยวบาร์
เที่ยวซ่อง หรือเที่ยวบ่อนอะไรอย่างนี้

เอาร่างกายนี้มาทำกรรมฐานบ้าง
คล้าย ๆ เราไปเช่านามา ไม่ใช่เช่ามาทำสนามกอล์ฟ
เล่นอยู่คนเดียว ถึงเวลามีแต่หนี้ท่วมหัว อย่างเราเช่านามา
เราก็มาปลูกผักปลูกอะไรต่ออะไรไป มีรายได้ขึ้นมางอกเงย
มีร่างกายนี้ก็เอาร่างกายมาทำงาน ให้มันเกิดสิ่งที่งอกเงยขึ้นมา
มีบุญ มีกุศล มีสติ มีปัญญาให้มันมากขึ้นๆ
ใช้ประโยชน์จากร่างกายให้มันสมกับสิ่งที่เราได้มา
ก่อนที่มันจะแตกสลายไป

พยายามตั้งใจทุกวัน ๆ
ทุกวันเราจะต้องสร้างความดีให้ได้อย่างน้อยก็อย่างหนึ่ง
ตั้งใจไว้เลย ทุกวันนี้จะต้องทำความดีสักอย่างหนึ่ง
สะสมไปเรื่อย อาจจะไปช่วยสงเคราะห์คน ไปช่วยสัตว์ลำบาก
ไปอย่างโน้นอย่างนี้แล้วแต่โอกาส แล้วแต่ความเหมาะสม
แล้วแต่ความสามารถ อย่างเป็นหมออย่างนี้ยิ่งง่ายใหญ่เลย
ช่วยดูแลรักษาคนอะไรอย่างนี้ ทำด้วยใจที่เมตตากรุณาอย่างนี้
อันนั้นร่างกายเขาก็ใช้ประโยชน์ได้เต็มที่
ดีกว่าเอาร่างกายไปทำชั่ว ไม่มีประโยชน์ทั้งตัวเองทั้งผู้อื่น
ฉะนั้นทุกวันทำความดีอะไรสักอย่างหนึ่งก็ยังดี
ทำอะไรไม่ได้หรือไปกวาดหน้าบ้านเราให้สะอาด ๆ
คนผ่านไปผ่านมาเขาได้สบายใจแค่นี้ก็ดีแล้ว ฝึกตัวเองทุกวัน ๆ

ส่วนเรื่องกรรมฐานก็ต้องทำทุกวัน
ความดีมีโอกาสทำก็ทำ ถ้ายังไม่มีโอกาสก็อยู่เฉยๆ
แต่กรรมฐานต้องทำ ค่อยๆ ฝึกไป
มีร่างกายทั้งที แทนที่เอาไปทำเหลวไหล
เอามาฝึกกรรมฐานเสีย เอามาหายใจเข้าพุท หายใจออกโธ
ทำไปเรื่อยๆ ใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์
หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ
หลวงพ่อทำมาแต่เด็กอย่างนี้ ใช้ร่างกายมาอยู่กับลมหายใจ
อยู่กับพุทโธอะไรอย่างนี้ ไม่เที่ยววุ่นวาย ซุกซนอะไร
เป็นเด็กซน ๆ เด็กช่างคิดช่างสังเกตแต่ไม่เกเร
ไม่ชอบหรอกไปชกต่อย ไปเที่ยวบ่อน เที่ยวซ่อง
เที่ยวอะไรอย่างนี้ ไม่เอาหรอก รู้สึกไม่ดี
เหล้าอะไรนี่ไม่กิน ตั้งแต่ไหนแต่ไร
ตอนเข้าจุฬาฯ รุ่นพี่มาให้กิน กินไปอย่างนั้น ใจรู้สึกรังเกียจ
จำเป็นต้องกิน มิฉะนั้นมันโวยวาย มันว้ากเอา กินด้วยความมีสติ

เราใช้ร่างกายเราให้เกิดประโยชน์
หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ นี้เป็นประโยชน์ของตัวเองในปัจจุบัน
แล้วพอเราเข้าใจธรรมะขึ้นมาแล้ว
มันก็เป็นประโยชน์สำหรับผู้อื่นในอนาคต
ฉะนั้นอาศัยร่างกาย ไหน ๆ ก็มีแล้ว
ก็เอามาทำประโยชน์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม
แทนที่จะไปดิ้นเร่าๆ เป็นหมาถูกน้ำร้อนอะไรอย่างนี้
พอฟังเพลงแล้วไปกรี๊ด ๆ ๆ โอ๊ย
ถ้ามีหูมีตา จะรู้เลยในนรกมันก็กรี๊ดอย่างนั้น
แล้วมันก็ดิ้นอย่างนั้น ดิ้นเร่าๆ อย่างนั้น ก็ร้องกันกรี๊ด ๆ
เห็นแล้วไม่ได้รู้สึกสนุกอะไรหรอก เห็นแล้วอนาถ

ถ้าเราภาวนาไปเรื่อย ๆ เราก็ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เรามีตอนนี้
คือมีกายมานั่งสมาธิ มาเดินจงกรม มารู้การหายใจ
มารู้การยืน เดิน นั่ง นอน เรียนรู้ลงไปเรื่อย ๆ
จนกระทั่งมันถอดถอนความเห็นผิด
กายนี้มันไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา
พอเราตามรู้ตามดูไปเรื่อย เดี๋ยวมันก็ต้องเห็นจนได้
กายนี้ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา
พอเห็นอย่างแจ่มแจ้ง พอตอนกายมันแก่
เออ กายมันแก่ไม่ใช่เราแก่ กายมันเจ็บไม่ใช่เราเจ็บ
กายมันตายไม่ใช่เราตาย เฝ้ารู้เฝ้าดูเรื่อย ๆ ไป
เราจะได้ไม่ทุกข์เพราะกาย ไม่กังวล ไม่เคร่งเครียด
เพราะฉะนั้นรักกายมากก็กังวลมากทุกข์มาก พยายามฝึกตัวเอง"

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนวันติธรรม
15 สิงหาคม 2564

สามารถคลิกลิงค์เพื่อชมพระธรรมเทศนาในวันดังกล่าวได้ที่
   • 15/08/2021 ใช้ร่างกายให้เกิดประโยชน์ (Make...  

ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: https://dhamma.com
https://fb.com/dhammateachings
  / dhammadotcom  
http://line.me/ti/p/~@dhammadotcom

ปฏิทินแสดงธรรม
https://www.dhamma.com/calendar/

แผนที่เดินทางไปวัด
https://goo.gl/maps/Abb5nS95um62