Wanderlust Memories 8 Sichuan China ตอนที่สิบ หวนหัวซื่อ

Wanderlust Memories 8 Sichuan China
ตอนที่สิบ หวนหัวซื่อ

14 พฤศจิกายน 2568
วันนี้เราเที่ยวในเฉิงตู ออกมาประมาณเที่ยง เพราะเมื่อคืนเรานอนดึก
เดินมาขึ้นรถเมล์สาย 8 มาที่สวนหวนหัวซื่อ(Huanhuaxi Park) เขาบอกเป็นสวนสวยอีกแห่งในเฉิงตู
ตอนขึ้นรถ เราต้องหยอดคนละ 2 หยวนลงในกล่อง เราไม่มีเงินย่อย และเวยซิ่นของเพื่อนแตะก็ไม่ผ่าน ระหว่างวุ่นวายตรงทางขึ้น มีคนใจดีอยู่หลังเรา เขาใช้บัตรของเขาแตะให้เรา ขอบคุณจริง ๆ เราก็ให้เงินเขาไป แต่เขามีเงินทอนไม่ครบ และพยายามหาให้เรา แต่เราบอกว่า ไม่เป็นไร ทีแรกเขาไม่ยอม สุดท้ายยอมครับ เพราะคงไม่มีเงินย่อยพอจริง ๆ เซี่ย ๆหนี่
คนจีนสมัยนี้ แทบจะไม่มีใครหยอดเงินลงกล่องขึ้นรถเมล์แล้ว ส่วนใหญ่เขาใช้บัตรแตะเอา เท่าที่ดูมีบัตรคนแก่ บัตรเติมเงินอะไรประมาณนี้
ลงรถมากินข้าวเที่ยงกัน จ่ายเป็นแบงค์ใหญ่ เพื่อต้องการแบงค์ย่อยขึ้นรถเมล์กลับ เท่าที่จำได้ ร้านมีเงินทอนไม่พอ ต้องโอนเข้าเวยซินของเพื่อน(ผมไม่แน่ใจว่า เป็นเวยซิ่นหรืออาลีเปย์) เสร็จแล้วเดินข้ามฝั่งมาเข้าสวน เข้าฟรีครับ เดินเข้ามาก็เห็นรูปปั้นของ มหากวีเอกสมัยราชวงศ์ถัง ตู้ฟู่ ยืนตอนรับเรา
“หนีห่าว เหวย ๆ ห่าว ๆ ตุ้ย ๆ ฮ่า ๆ” ข้าไม่รู้เรื่อง ขอบใจ ไจ้เจี้ยน”
ผมเดินดูแล้วไม่ค่อยสวยเท่าที่จินตนาการไว้ มีสีแค่โทนเดียวคือ สีเขียว
เรามาผิดเวลา เขาบอกต้องมาตอนดอกเหมยบานเต็มสวน มีทั้งสีชมพูขาวเขียวสลับกัน สวยงามมาก ถึงขนาด มหากวีอย่างตู้ฟู่เพ้อฝันเขียนถึงมัน
มองเห็นทะเลสาบอยู่ไกล ๆ พยายามเดินเข้าหาทะเลสาบ แต่หาทางเข้าไม่ได้
นั่งรถเมล์สานย 8 กลับ เดินมาดูสะพานโบราณอันชุน มันอยู่ใกล้ที่พักเรา แต่เราไม่เคยมาเดินสำรวจมันเลย วันนี้ได้ฤกษ์
“หนีห่าว อันชุนเฉียว”
กลับเข้าที่พัก พรุ่งนี้เราต้องไปคังติ้ง

นงชลิต
14/12/68/07.14
กวีเอกแห่งราชวงศ์ถัง (ยุคทอง)
ตู้ฝู่ (Du Fu) (ค.ศ. 712-770): ได้รับการยกย่องเป็น "ปราชญ์แห่งกวี" (Poet Sage) ผลงานของเขาแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อผู้คน, วิพากษ์วิจารณ์สังคมและบ้านเมืองอย่างลึกซึ้ง.
หลี่ไป๋ (Li Bai / Li Po) (ค.ศ. 701-762): กวีที่ได้รับการยกย่องเป็น "เซียนกวี" (Poet Immortal) บทกวีของเขาสวยงาม, อลังการ, มีจินตนาการสูง, และมักเกี่ยวข้องกับธรรมชาติและสุรา.