زرتشتی های هند یا پارسیان هند

#زرتشتی های #هند یا #پارسیان_هند:

با سقوط #ساسانیان به دست #اعراب، گروهی از #زرتشتیان #جنوب #فلات #ایران مجبور شدند برای حفظ #دین و #فرهنگ و آیین نیاکان خود به سرزمین هند سفر کنند. این ایرانی های زرتشتی ساکن هند اصطلاحا به «پارسیان هند» مشهور هستند. زرتشتیان هند ابتدا خود را به جریره دیو در نزدیکی ساحل کاثیاور رساندند و ۱۹ سال در این جزیره ماندند و سپس به سنجان در گجرات هند مهاجرت کردند و بدین ترتیب سنجان میهن دوم ایرانی های زرتشتی شد. پیوند های قوم و فرهنگی و تمدنی زیادی که میان هند و ایران برقرار بود سبب شد که ایرانی ها هند را به عنوان میهن دوم خود انتخاب کنند. چهل سال بعد یعنی در سال ۱۵۷ هجری ، گروه دوم ایرانیان زرتشتی به هند مهاجرت کردند و جمعیتی قابل توجهی از ایرانی ها در سرزمین هند تشکیل شد. به هنگامی که در سال ۱۳۱۵ میلادی سلطان محمود غزنوی به هند حمله کرد ، این آواره های ایرانی از مهاجمان مسلمان مجددا آسیب ها دیدند و گروهی از آتشکده های آنان در اثر حمله سلطان محمود تخریب شد. در قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی ، جمعیت قابل توجهی از پارسیان هند در شهر هایی چون «سورات ، بمبئی » میبینیم. این مردمان دور افتاده از وطن که اغلب مردمان ثروتمند و سختکوش بودند ، رونق اقتصادی قابل توجهی در این شهر های هند به وجود اوردند. پارسیان هند حتی در دیگر شهر های هند چون پیشاور و کلکته و سیلان سکنی گزیده اند. شرق شناس معروف فرانسوی ــ آنکتیل دوپرون ـــ زبان فارسی و خط اوستایی را نزد پارسیان ساکن هند آموخت و به جهان هدیه کرد. ما و پارسیان هند در یک چیز مشترک هستیم: ما اهل سرزمین آنها هستیم و آنها از سرزمین اصلی خود رفته اند.
ــــــــــــــ
منبع: پرویز رجبی. سده های گمشده. جلد ۱