Persian Poetry: Shahriyar Tabrizi -Youth- with English subtitles- جوانى - شعر فارسي- شهریار تبریزی ‎

Click the CC button for English translation
جوانی شمعِ ره کردم که جویم زندگانی را

نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

کنون با بار پیری آرِزومندم که برگردم

به دنبال جوانی کوره راهِ زندگانی را

به یاد یار دیرین کاروان‌ گم‌ کرده را مانم

که شب در خواب بیند همرهان کاروانی را

بهاری بود و ما را هم شبابی و شکر خوابی

چه غفلت داشتیم ای گل، شبیخونِ خزانی را

چه بیداریِ تلخی بود از خوابِ خوش مستی

که در کامم به زهر آلود شهدِ شادمانی را

سخن با من نمی گوئی الا ای همزبانِ دل

خدایا با که گویم شکوهِِ بی همزبانی را

نسیم زلف جانان کو که چون برگ خزان دیده

به پای سرو خود دارم هوای جانفشانی را

به چشم آسمانی گردشی داری بلای جان

خدا را بر مگردان این بلای آسِمانی را

نمیری شهریار از شعرِ شیرینِ روان گفتن

که از آبِ بقا جویند عمر جاودانی را

Narration: Shaheed Khatibi

#shahriar #دکلمه #poetry​ #shahriyar

Seyyed Mohammad Hossein Behjat Tabrizi (Azerbaijani: سید محمدحسین بهجت تبریزی, Persian: سید محمدحسین بهجت تبریزی‎) (1906 – September 18, 1988), mainly known by his pen name, Shahriar (Azerbaijani: تبریزی, Persian: شهریار‎) was a notable Iranian Azerbaijani poet who wrote in both Azerbaijani and Persian. His most important work, Heydar Babaya Salam is considered to be the pinnacle in Azerbaijani literature which gained great popularity in the Turkic world and was translated to more than 30 languages. Contrary to many other figures of his time, Shahriar barely involved himself with political problems and ideologies. He was, however, known for his avid nationalism; in his work, numerous metaphors commending Persepolis, Zoroaster and Ferdowsi are made