Kimse bilmez, kimse duymaz…

Kimse bilmez, kimse duymaz…

Verse 1
Yağmur iner aynı caddeye, gözlerimde dönüyor dünlerim,
Kalbim dar bir sokak sanki, adın çalar kapımı içimden.
Saatler geri akıyor, sustuğum cümleler büyür,
Gölgen kadar yakınsın, adın dudaklarımda ürperir.

Pre-Chorus
Bir tramvay sesi kadar uzakta kalan nefesin,
Geldi mi sanırım rüzgârla, üşür yine yüzüm.

Chorus
Geceye sığmıyor yara, göğsümde yanıyor izlerin,
Sensizken dar bu şehir, sokaklar üstüme gelir.
Kimse bilmez halimi, kimse duymaz sesimi,
Ben yine yürürüm, yağmurla silinir izlerin.

Verse 2
Kaldırım taşlarına bıraktım bütün vedaları,
Bir mektup hiç gitmedi, “iyiyim” diye başlayan.
Aynı durakta bekledim, içimde kırık bir ritim,
Gözlerin derin bir kuyu, düşerim her gece yeniden.

Pre-Chorus
Bir martı çığlığında uyanır, adını fısıldar deniz,
Sorsam kime anlatır, bende kalan sessizliğini?

Chorus (büyüt)
Geceye sığmıyor yara, göğsümde yanıyor izlerin,
Sensizken dar bu şehir, sokaklar üstüme gelir.
Kimse bilmez halimi, kimse duymaz sesimi,
Ben yine yürürüm, yağmurla silinir izlerin.

Bridge (yarım drop)
Belki de geç kaldı sözcükler,
Belki de hiç dinmedi sancı.
Bir kere dönüp baksan,
Susar şehir, durur acı.

Final Chorus (double)
Geceye sığmıyor yara… (adlib)
Sensizken dar bu şehir…
Kimse bilmez, kimse duymaz…
Ben yine yürürüm, yağmurla silinir izlerin.