Blagoje Nešković /II deo/EP 094/

@ tamogdesmobili
#tamogdesmobili
#atentat #crnagora #montenegro #bosnia #serbia #documentary #documentaries
#yugoslavia #srbija #subscribe #shorts

TGSB - Tamo Gde Smo Bili

Sagovornik - dr Ena Mirković

Blagoje Nešković (Kragujevac, 11. februar 1907 — Beograd, 11. novembar 1984) bio je lekar, učesnik Španskog građanskog rata i Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički i naučni radnik FNR Jugoslavije i NR Srbije.

Školovanje je započeo u Kragujevcu, a nastavio u Beogradu, gde je potom studirao na Medicinskom fakultetu, koji je završio 1933. godine. Tokom studija pripadao je revolucionarnom studentskom pokretu. Član Saveza komunističke omladine (SKOJ) postao je 1926, a član Komunističke partije (KPJ) 1935. godine.

Godine 1937, zajedno sa prvom suprugom Nadom Dimitrijević, otišao je u Španiju, gde je učestvovao u građanskom ratu. Najpre je radio u vojnoj bolnici u Albaseti, a potom je raspoređen za lekara u bataljonu „Đuro Đaković“ 129. internacionalne brigade. Nakon sloma Španske republike, zajedno sa drugim dobrovoljcima nalazio se u logoru Sen Siprijen u Francuskoj.

Nakon povratka u Jugoslaviju, bio je uhapšen i sproveden u koncentracioni logor u Bileći, gde je boravio do njegovog raspuštanja, krajem 1940. kada se vratio u Beograd. Tada je uključen u Pokrajinski komitet KPJ za Srbiju. Posle okupacije Jugoslavije, jula 1941. od rukovodstva KPJ poslat je u Zagreb gde je vodio istragu o sukobu između CK KP Hrvatske i delegata Kominterne Josipa Kopiniča. Nakon Titovog i Rankovićevog odlaska na slobodnu teritoriju, septembra 1941. postavljen je za sekretara PK KPJ za Srbiju.

Sve do septembra 1943, po ilegalnim imenom Mihajlo, boravio je u okupiranom Beogradu, odakle je rukovodio Pokrajinskim komitetom i Narodnooslobodilačkom borbom u Srbiji. Održavao je veze sa partijskim organizacijama i pokrajinskim komitetima u Vojvodini i Kosovu i Metohiji. Takođe, držao je na vezi ljude iz Specijalne policije, preko kojih je dobijao poverljive informacije. Nakon prelaska u južnu Srbiju, u okolinu Leskovca, formirao je Prvu južnomoravsku brigadu sa kojom je krajem godine prešao u Šumadiju, a potom u Bosnu, gde se povezao sa jedinicama NOV i POJ.

Preko Berana avionom se prebacio na Vis, gde je bilo sedište Vrhovnog štaba NOV i POJ i Politbiroa CK KPJ. Sa Visa se avionom prebacio u okolinu Valjeva, gde se priključio Štabu Prve armijske grupacije NOVJ, pod komandom Peka Dapčevića, sa kojim je ušao u oslobođeni Beograd, oktobra 1944. godine. U toku rata je biran za većnika AVNOJ-a, a novembra 1944. izabran je za člana Predsedništva ASNOS-a.

Nakon oslobođenja bio je jedan je od organizatora Jedinstvenog narodnooslobodilačkog fronta Srbije i sekretar njegovog Izvršnog odbora. Na Osnivačkom kongresu Komunističke partije Srbije, maja 1945. izabran je za sekretara Centralnog komiteta, a ovu funkciju obavljao do januara 1949. godine. Na Petom kongresu KPJ, jula 1948, izabran je za člana Politbiroa CK KPJ. U periodu od aprila 1945. do septembra 1948. nalazio se na funkciji predsednika Vlade Narodne Republike Srbije.

Avgusta 1948. postavljen je na funkciju potpredsednika Vlade FNR Jugoslavije i predsednika Savezne kontrolne komisije, koja je ukinuta januara 1951. godine. Zbog političkog sukoba sa Josipom Brozom Titom, novembra 1952. je razrešen dužnosti, a potom isključen iz Saveza komunista Jugoslavije (SKJ). Nakon povlačenja iz političkog života vratio se medicini i posvetio se naučnom radu. Bio je naučni savetnik i od 1956. upravnik Laboratorije za eksperimentalnu onkologiju Medicinskog fakulteta u Beogradu. Godine 1983. objavio je knjigu Molekularna biologija tumora, za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom grada Beograda. Bio je u braku sa naučnicom Branislavom Branom Perović.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i Ordena narodnog oslobođenja.


Created by
Slobodan Čulić
Mihailo Gvozdenović


Youtube creators

Marko Simić
@profimaximus

Lav Jeržabek / Lavcom

Mihailo Gvozdenović


Production 2023
[TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB][TGSB]
Section 107 of the Copyright Act provides the statutory framework for determining whether something is a fair use and identifies certain types of uses—such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research.