Mutlu olmak için çıktığımız yolda neden bu kadar çok sorun çıkıyor?

Gelmesini iple çektiğimiz, uğruna emek verdiğimiz ve günü gelip de yaşadığımızda çok mutlu olacağımıza inandığımız özel zamanlar vardır. Mutluluk için girişilen çabanın mutluluk getirdiğini ise istisnalar hariç göremeyiz. Mutlu olacağımıza en çok inandığımız anlar, sonrasında hatırlamak bile istemeyeceğimiz acı dolu olaylar olarak hafızamıza kazınabilir. Bu yıkıma bazen kendimiz bazen de sevdiklerimiz neden olur. Doğum günü, mezuniyet töreni, tatile çıkmak, sevdiklerimize kavuşmak, bayram, yılbaşı, evlenmek, anne baba olmak, daha güzel bir eve taşınmak ya da terfi almak beklediğimiz sevinci getirmez. Getirse de o kadar kısa süreli bir sevinçtir ki bu “değer miydi” diye kendimize sordurtur. Yaşananların ardından; hayal kırıklığı, acı, pişmanlık olsa da elimizde kalan, umduğumuz gibi olmasa da yaşadıklarımız yine de çabalamaya değer sevgili arkadaşlarım. İşlerin beklediğim gibi gitmemesi kötü gittiği anlamına gelmez. Arzu ettiklerim elime geçmese de elimden kalanlar en ihtiyaç duyduklarım olabilir. Beklediğim gibi çıkmayan şeyler için acı çekip gözyaşı döktüğüm tam da o sırada, bekleyemeyeceğim kadar büyük bir mucizenin kapısından geçiyor olabilirim. Biz yine yollara düşelim. Kalbimizi açalım. Sohbetin devamı için videoda buluşalım. Sevgilerimle
Tülay KÖK