ΜΑΥΡΟ ΤΡΕΝΟ

Ένα τραγούδι στη μνήμη των 57 αδικοχαμένων ψυχών...

Μαύρο τρένο
Ποίηση: Δημήτρης Φιλελές
Μελοποίηση - Ερμηνεία: Άννα Καρλαύτη
Ηχοληψία, Programming & Παραγωγή: Γιώργος Χριστοδουλάκος

Μαύρο τρένο

Όταν το αίμα των παιδιών κυλά στις ράγες
τόπο δεν βρίσκουν να κρυφτούνε οι φονιάδες
όταν στο σύστημα κολλάει το γρανάζι
λαού ποτάμι για δικαίωση φωνάζει.

Όταν τη νύχτα χαμηλώνουνε τ’ αστέρια
από το χώμα ξεπηδούν δεκάδες χέρια
και μια κραυγή παγώνει αυτόματα τον χρόνο
δεν με ακούς; άλλο δεν έχω οξυγόνο!

Μια εκατόμβη οδηγείται στη θυσία
το χρήμα βρώμικο μαζί κι η εξουσία
μια εκατόμβη στον βωμό των συμφερόντων
σαν εφιάλτης για τον ύπνο των αρχόντων.

Φάρος η μνήμη απ’ τον Όλυμπο εκπέμπει
δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα Τέμπη
δεν θα θαφτεί κάτω απ’ τη λάσπη η ιστορία
και θα καθίσει στο σκαμνί η συμμορία.

Όταν τα νιάτα ξεψυχούν στο μαύρο τρένο
δώστε τα χέρια να τραβήξουμε το φρένο
σ’ αυτούς που χρόνια τη ζωή μας κομματιάζουν
και σαν εμπόρευμα φτηνό μας λογαριάζουν.

Όταν τα όνειρα πεθαίνουν μες στη σκόνη
και τα σκεπάζουν με το πέτρινο σεντόνι
με την αλήθεια μόνο όπλο και ασπίδα
κόψτε της Μέδουσας κεφάλι απ’ τη ρίζα.

Μια εκατόμβη οδηγείται στη θυσία
το χρήμα βρώμικο μαζί κι η εξουσία
μια εκατόμβη στον βωμό των συμφερόντων
σαν εφιάλτης για τον ύπνο των αρχόντων.

Φάρος η μνήμη απ’ τον Όλυμπο εκπέμπει
δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα Τέμπη
δεν θα θαφτεί κάτω απ’ τη λάσπη η ιστορία
και θα καθίσει στο σκαμνί η συμμορία.

© Δημήτρης Φιλελές