คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1033-1034/2564
Автор: yut
Загружено: 2025-12-15
Просмотров: 3
ซึ่งเป็นคดีที่พนักงานอัยการร้องขอให้ศาลสั่งให้ทรัพย์สินของกลุ่มบุคคล (ผู้คัดค้าน) ตกเป็นของแผ่นดินตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 โดยมีต้นเรื่องมาจากการขยายผลคดียาเสพติด
ประเด็นสำคัญที่สุดในคำพิพากษาของศาลฎีกาคือการวินิจฉัยในส่วนของผู้คัดค้านที่ 5 และที่ 6 โดยศาลฎีกาได้พิพากษายกคำร้องของพนักงานอัยการในส่วนที่เกี่ยวกับผู้คัดค้านทั้งสองรายนี้ และให้คืนทรัพย์สินทั้งหมดแก่พวกเขา ศาลได้วางหลักการสำคัญว่า การที่รัฐจะยึดทรัพย์สินของเอกชนซึ่งเป็นสิทธิที่รัฐธรรมนูญคุ้มครอง จะต้องดำเนินการอย่างเคร่งครัดตามกฎหมาย ศาลฎีกาปฏิเสธข้อกล่าวหาที่ว่าผู้คัดค้านที่ 5 กระทำความผิดมูลฐานฐานลักลอบหนีศุลกากร เนื่องจากผู้คัดค้านที่ 5 เคยถูกศาลพิพากษายกฟ้องในคดีอาญาดังกล่าวแล้ว และผู้ร้องไม่สามารถนำเสนอพยานหลักฐานใหม่มาหักล้างได้ แม้ศาลจะรับฟังว่าผู้คัดค้านที่ 5 มีความสัมพันธ์กับผู้กระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ซึ่งเข้าข้อสันนิษฐานตามกฎหมายว่าทรัพย์สินอาจเกี่ยวข้องกับการกระทำผิด แต่ในท้ายที่สุด ศาลฎีกาได้วินิจฉัยว่าทรัพย์สินของผู้คัดค้านที่ 5 ไม่ใช่ทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิด
สำหรับผู้คัดค้านรายอื่น คดีในส่วนของผู้คัดค้านที่ 1 และที่ 2 ถือเป็นที่ยุติไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ซึ่งสั่งให้ทรัพย์สินส่วนใหญ่ตกเป็นของแผ่นดิน ในขณะที่สิทธิของผู้คัดค้านที่ 7 (ธนาคาร) ในฐานะผู้รับจำนองโดยสุจริตได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย คำพิพากษาฉบับนี้จึงเป็นการตอกย้ำถึงภาระการพิสูจน์ที่เข้มงวดของรัฐในการดำเนินคดีริบทรัพย์สิน และการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สินของเอกชนจากการกล่าวอ้างความผิดมูลฐานที่ไม่มีหลักฐานสนับสนุนอย่างชัดเจน
Доступные форматы для скачивания:
Скачать видео mp4
-
Информация по загрузке:
