کارگاه آسيب شناسی روانی ۵: اختلالات اضطرابی بخش اول

آسیب‌شناسی روانی (Psychopathology) شاخه‌ای از روان‌شناسی و روان‌پزشکی است که به بررسی علمی نشانه‌ها، علل، سیر و طبقه‌بندی اختلالات روانی می‌پردازد. این حوزه تلاش می‌کند بفهمد چرا برخی افراد دچار اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب، روان‌پریشی یا وسواس می‌شوند، و این اختلالات چگونه در ذهن، هیجان و رفتار فرد بروز می‌یابند. آسیب‌شناسی روانی از ترکیب داده‌های زیستی، روان‌شناختی، اجتماعی و فرهنگی برای درک بهتر بیماری‌های روانی استفاده می‌کند و مبنای تشخیص و درمان اختلالات را فراهم می‌سازد.

در آسیب‌شناسی روانی، رویکردهای مختلفی وجود دارد: رویکرد زیستی بر نقش مغز، ژنتیک و نوروپزشکی تأکید دارد؛ رویکرد روان‌پویشی به تعارض‌های ناخودآگاه می‌پردازد؛ رویکرد شناختی-رفتاری تمرکز را بر الگوهای فکری ناکارآمد و رفتارهای ناسازگار می‌گذارد؛ و رویکرد انسان‌گرایانه یا وجودی، معنای زندگی و تجربهٔ شخصی فرد را در نظر می‌گیرد. این رشته همچنین از ابزارهایی مانند مصاحبه بالینی، آزمون‌های روان‌سنجی و معیارهای تشخیصی (مانند DSM-5 یا ICD-11) برای طبقه‌بندی و سنجش شدت اختلال‌ها استفاده می‌کند. آسیب‌شناسی روانی پایه‌ای ضروری برای روان‌درمانی، دارودرمانی و سایر مداخلات سلامت روان است.

لطفا از طریق لینک زیر کلیک کنید
http://ytbr.me/DR-Amin-Hosseini