ว่าว~มีนตรา~

ผิดที่ฉันไปหลงรักเธอ
ผิดที่เธอมีใจให้ฉัน
ผิดที่เราสองคนรักกัน
แต่เธอนั้นยังมีเจ้าของ

เธอคือรักที่ลมพัดมา
ช่วงเวลาแค่เพียงสั้น ๆ
อีกไม่นานก็ต้องเลิกกัน
กับความรักที่ไม่มีวันจะได้ครอบครอง

ปล่อยให้ลอย ละ ลอย
ปล่อยให้ลอย ละ ลอย ละ ลอย
ให้ความรักพัดพาฉันไป
ตัวฉันเป็นเหมือนว่าวกระดาษ
ขึ้นมาสูงก็เลยลำบาก เริ่มจะหนาวหัวใจ

ปล่อยให้ลอย ละ ลอย
ปล่อยให้ลอย ละ ลอย ละ ลอย
ว่าวตัวน้อยจึงลอยล่องไป
ตอนนี้ดูเหมือนมีความสุข
แต่ก็รู้สักวันคงเจ็บ ไม่ยับยั้งชั่งใจ

ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำเช่นไร
ไม่มีทางที่ย้อนให้ฉันกลับไปเริ่มใหม่
ถึงวันที่ต้องเจ็บ ฉันต้องทนให้ได้
ผิดจริง ๆ ก็รู้ แต่ไม่ยอมตัดใจ

ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำเช่นไร
ปล่อยไปตามหัวใจ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่มีจุดหมาย
อยู่กับรักที่เป็นดั่งความฝัน
รอคอยวันแตกสลาย
เมื่อสายลมหมด ฉันก็ตกลงมาตาย
ปล่อยให้ลอย ละ ลอย
ปล่อยให้ลอย ละ ลอย ละ ลอย
ให้ความรักพัดพาฉันไป
ตัวฉันเป็นเหมือนว่าวกระดาษ
ขึ้นมาสูงก็เลยลำบาก เริ่มจะหนาวหัวใจ

ปล่อยให้ลอย ละ ลอย
ปล่อยให้ลอย ละ ลอย ละ ลอย
ว่าวตัวน้อยจึงลอยล่องไป
ตอนนี้ดูเหมือนมีความสุข
แต่ก็รู้สักวันคงเจ็บ ไม่ยับยั้งชั่งใจ

ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำเช่นไร
ไม่มีทางที่ย้อนให้ฉันกลับไปเริ่มใหม่
ถึงวันที่ต้องเจ็บ ฉันต้องทนให้ได้
ผิดจริง ๆ ก็รู้ แต่ไม่ยอมตัดใจ

ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำเช่นไร
ปล่อยไปตามหัวใจ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่มีจุดหมาย
อยู่กับรักที่เป็นดั่งความฝัน
รอคอยวันแตกสลาย
เมื่อสายลมหมด ฉันก็ตกลงมาตาย

ว่าวตัวน้อยที่ลอยสู่ความฝัน
รอคอยวันแตกสลาย
เมื่อสายลมหมด สุดท้ายก็ตกลงมาตาย