Theodore Antoniou, Lament for Manos for solo clarinet (1995) | Giannis Karagiannidis

Θόδωρος Αντωνίου: Lament for Manos για σόλο κλαρινέτο (1995), Γιάννης Καραγιαννίδης κλαρινέτο
Διαδικτυακό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αντωνίου - Φεβρουάριος 2024

Καλλιτεχνική επιμέλεια αφιερώματος: Θανάσης Δέδες
Video & audio editing-mixing: Θανάσης Δέδες
Μastering: Μιχάλης Παπαλεοντίου
Φώτα: Τιμολέων Ανδρονής
Αίθουσα Συναυλιών Φίλιππος Νάκας | παραγωγή Φεβρουάριος 2024

Το Ωδείο Φίλιππος Νάκας τιμά τον σπουδαίο μουσικό και επί δεκαετίες στενό συνεργάτη με 5 νέες ηχογραφήσεις έργων του που παρουσιάζονται διαδικτυακά με αφορμή τη συμπλήρωση 89 ετών από τη γέννησή του.

[Είναι ιδιαίτερη χαρά για εμένα να ερμηνεύω ένα πολύ όμορφο κομμάτι. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ευελιξία με την οποία αλλάζει ο χαρακτήρας του έργου και ο τρόπος που αξιοποιεί τις δυνατότητες του οργάνου ώστε να το υποστηρίξει. Είναι ένα σύντομο, αλλά ενδιαφέρον μουσικό ταξίδι, με πολλά χρώματα και ιδιαίτερη ευαισθησία, την οποία το κλαρινέτο μπορεί να "αγγίξει" ώστε να τη μεταφέρει στον ακροατή.] Γιάννης Καραγιαννίδης

[Η ιδέα για το αφιέρωμα στον Θόδωρο Αντωνίου προέκυψε κατά τη διάρκεια μελέτης της εργογραφίας του. Τα έργα για σόλο όργανα μού κίνησαν το ενδιαφέρον και στιγμιαία δημιουργήθηκε η απεικόνισή τους σε επίπεδο ερμηνείας από αγαπητούς συναδέλφους. Η επικοινωνία μαζί τους ήταν άμεση και η θετική απάντησή τους σχεδόν αστραπιαία. Το μόνο που έμενε ήταν να ορίσουμε την ημερομηνία της συναυλίας.
Και γιατί συναυλία ντε και καλά; Ας ηχογραφήσουμε τα έργα και ας τα ανεβάσουμε για να είναι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους (κοινό, μουσικούς, σπουδαστές). Ίσως αυτή η σκέψη να άρεσε καλύτερα στον αγαπητό μας μαέστρο!
Ευχαριστίες στους μουσικούς για την προσφορά τους, στον William Αντωνίου που μας έδωσε την άδεια εκτέλεσης και ηχογράφησης των έργων και στο ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών που έθεσε αυτή την προσπάθεια υπό την αιγίδα της. Καλή ακρόαση!] Θανάσης Δέδες

[Σπουδαστής ακόμα στην Ακαδημία Λιστ στη Βουδαπέστη, μου έκανε εντύπωση, εκτός των άλλων, ότι στο πρώτο ντουλάπι της μεγάλης βιβλιοθήκης, στο γράμμα Α της καταλογογράφησης των εκατοντάδων συνθετών και των έργων τους, είχε marker μετά τον Albéniz και τον Alkan, στον Antoniou. Θυμάμαι με πόση περηφάνεια με γέμισε η διαπίστωση αυτή.
Έκτοτε είχα ανάλογα θετική αίσθηση κάθε φορά προσεγγίζοντας τη μουσική του και σε έργα για σόλο πιάνο, σε έργα μουσικής δωματίου, αλλά και για μεγαλύτερα σύνολα στο πλαίσιο συναυλιών της ΕΕΜ.
Η προσωπική επαφή με τον Δάσκαλο, όπως όλοι τον αισθανόμασταν, ανεξαρτήτως σχέσης μαζί του, ήταν όμως η πιο σημαντική τελικά, σε όλα τα επίπεδα:
Μιλώντας μαζί του για τη Μουσική, ακούγοντάς τον (στον σταθερό «Ηλία») να διηγείται περιστατικά και στιγμιότυπα με μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής με τις οποίες συμπορεύτηκε, ή ακόμα τη στιγμή που έλυνε προβλήματα και έδινε εξηγήσεις από το πόντιουμ του Μαέστρου και σε έσωζε κυριολεκτικά.
Με τον τρόπο που είχε να σε κάνει χαρούμενο που συμμετέχεις στη μουσική μέθεξη, όχι απαραίτητα επειδή τα κατάφερνες τέλεια...
Με τους αγώνες και τη σοφία του γύρω από θεσμικά, εργασιακά, καλλιτεχνικά, ακαδημαϊκά, οργανωτικά θέματα και χρονίζουσες εκκρεμότητες, ως συνομιλητή στο ραδιοφωνικό μικρόφωνο.
Ο Θ. Αντωνίου υπήρξε υπόδειγμα δημόσιας παρουσίας και προσφοράς, ουσιαστικός και με αίσθηση μεγέθους και μέτρου για όλα.
Μας λείπει η φυσική του παρουσία, όμως το έργο του κάθε φορά που μνημονεύεται ή αποκαλύπτεται μας συγκινεί θαυμαστικά, όπως στις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις που οργάνωσε ο Θανάσης Δέδες στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας που στέγασε πολλές από τις δημιουργικές δράσεις του Δασκάλου, στα χέρια των πιο ικανών και τυχερών σολίστ. Ευχαριστούμε Αντώνη, Γιώργο, Γιάννη, Νίκο.] Διονύσης Μαλλούχος

Theodore Antoniou, Lament for Manos for solo clarinet (1995) | Giannis Karagiannidis clarinet