จิตที่เปิดรับธรรมะ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ก.พ. 2567

เวลาฟังธรรมะ ฟังซื่อๆ ไม่ต้องตีความมาก
ฟังไปคิดไปมันก็เรียนปริยัติล่ะถ้าอย่างนั้น
เราจะฟังธรรมะได้แล้วรู้เรื่องดี
ถ้าจิตของเราเป็นกุศล มหากุศลจิต
ลหุตา เบา มุทุตา นุ่มนวล
ปาคุญญตา คล่องแคล่วว่องไว ไม่เซื่องซึม
กัมมัญญตา ควรแก่การงาน ไม่ขี้เกียจขี้คร้าน
อุชุกตา รู้ซื่อๆ
ถ้าใจเราเป็นอย่างนี้ ใจอย่างนี้รับธรรมะง่าย
ฉะนั้นเราปรับจิตใจของเรา
ให้มันเป็นกุศลไว้ก่อน แล้วฟังธรรม
เราจะได้ประโยชน์มาก
ถ้าฟังไป แล้วก็ใจก็หนักๆ แน่นๆ
เพ่งเอาไว้มากๆ บางคนเพ่ง เพ่งจนเครียด
ฟังธรรมะไม่รู้เรื่อง
จิตใจเหมือนกับครกหินทั้งลูก
เอาน้ำสาดลงไป ไม่ซึมสักนิดเดียวเลย
ใจกระด้าง กูก็แน่ กูก็หนึ่ง
พวกนี้ก็รับธรรมะไม่ได้
พวกหัวดื้อหัวรั้น เจ้าความคิดเจ้าความเห็น

ฉะนั้นเราสังเกตจิตใจเรา
ให้จิตใจเราเป็นกุศลที่แท้จริง
จิตใจที่เป็นกุศล เป็นจิตใจที่ฉลาด
มันพร้อมที่จะรับธรรมะ
สังเกตดูจิตเราขณะนี้หนักไหม
แน่นไหม แข็งไหม ซึมทื่อหรือเปล่า
หรือว่าคิดอุตลุด คิดกับรู้ตรงข้ามกัน
คิดเท่าไรก็ไม่รู้ หยุดคิดถึงจะรู้
รู้อะไร รู้สภาวะ ถ้าคิดจะรู้อะไร รู้เรื่องที่คิด
เรื่องที่คิดไม่ใช่สภาวธรรม
สภาวธรรมคือรูปธรรมนามธรรม
เรื่องราวที่คิดเรียกบัญญัติ มันเป็นคนละชนิดกัน
ฉะนั้นถ้าเรายังหลงอยู่ในโลกของความคิด
เราก็ไม่เห็นรูปธรรมนามธรรม
ค่อยๆ สังเกตใจเรา เจ้าความคิดเจ้าความเห็นอะไรพวกนี้
โยนทิ้งไป เป็นอุปสรรคต่อการเรียนธรรมะ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
10 กุมภาพันธ์ 2567

อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/the-right-mind...

สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
1:56 ธรรมะเรียนกันด้วยใจ
12:24 คลิปวีดีโออ่านจิตตัวเองได้จะเข้าใจจิต วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567
38:54 ช่วงส่งการบ้าน