Archiwum Historii Mówionej: Lech Dyblik - aktor

Lech Dyblik – jeden z najbardziej znanych polskich aktorów drugiego planu. Urodzony w Złocieńcu w 1956 roku. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1981). Po raz pierwszy na wielkim ekranie pojawił się w 1982 w filmie fabularnym „Noc poślubna w biały dzień” w reżyserii Jerzego Gruzy. Sympatię widzów zyskał m.in. dzięki wyrazistym kreacjom w filmach Wojciecha Smarzowskiego: w „Weselu” (2004) zagrał wujka Edka Wąsa, w „Domu złym” (2009) wystąpił w roli Zajdla, w „Róży” (2011) pojawił się w epizodzie Woźniaka, w „Drogówce” (2013) wykreował postać Maślanki. Pojawił się także w „Wołyniu” (2016) w roli Hawryluka. Można go oglądać w filmach „Kroll” (1991) i „Pokłosie” (2012) w reżyserii Władysława Pasikowskiego, „Kiler” (1997) w reżyserii Juliusza Machulskiego, „Pan Tadeusz” (1999) i „Zemsta” (2002) w reżyserii Andrzeja Wajdy, „Ogniem i mieczem” (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana, „Człowiek wózków” (2000) w reżyserii Mariusza Malca, „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” (2006) w reżyserii Marka Koterskiego, „Mała Moskwa” (2008) w reżyserii Waldemara Krzystka, „Dolina Bogów” (2019) w reżyserii Lecha Majewskiego, „Na bank się uda” (2019) w reżyserii Szymona Jakubowskiego oraz w serialach „Boża podszewka”, „Sukces”, „Wiedźmin”, „Blondynka”. W latach 2010–2021 grał złomiarza-filozofa Kazimierza Badury w serialu komediowym „Świat według Kiepskich”, w którym wcześniej występował w rolach epizodycznych.

Realizacja: Anna Michalska, Mikołaj Zacharow, Wojciech Wojtysiak
Opracowanie tekstów: Oliwia Kalinowska-Andrzejczak, Damian Kardacki, Joanna Zielińska

Nagranie zrealizowano 3 marca 2022 roku w Muzeum Kinematografii w Łodzi.

AD
Czarna plansza. Na górze pośrodku logotyp Muzeum Kinematografii w Łodzi w postaci czarnej taśmy filmowej. Rozwija się od dołu ku górze, do dołu i znów zakręca do góry i do dołu. Tworzy literę ‘M’. Po prawej stronie, wzdłuż litery ‘M’ w trzech rzędach, jeden pod drugim, czarny napis prostą czcionką. ‘Muzeum’, ‘Kinematografii’, ‘w Łodzi’. Pierwsze litery słów ‘Muzeum’, ‘Kinematografii’ i ‘Łodzi’ są wielkie.

Poniżej logotypu biały napis:
Lech Dyblik, Aktor filmowy

Plansza znika, na ekranie pojawia się mężczyzna w starszym wieku siedzący na krześle. W tle poddasze: drewniane belki oraz białe ściany. Mężczyzna pokazany jest od pasa w górę. Ma krótkie siwe włosy. Ubrany jest w szary golf, dżinsową kurtkę i oliwkowe spodnie.

Rozmowa kończy się czarną planszą z napisami.
Od góry w ośmiu rzędach białe napisy prostą czcionką:
Archiwum Historii Mówionych
Rozmowa z Lechem Dyblikiem
Prowadzenie: Anna Michalska
Zdjęcia i montaż: Mikołaj Zacharow, Wojciech Wojtysiak
Opracowanie tekstów: Oliwia Kalinowska-Andrzejczak, Damian Kardacki, Joanna Zielińska

Muzeum Kinematografii w Łodzi, 3 marca 2022 roku
Copyright Muzeum Kinematografii w Łodzi

Od lewej flaga Polski, napis w dwóch rzędach Rzeczpospolita Polska, godło Polski. Następnie logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, logotyp Muzeum Kinematografii w Łodzi w postaci nazwy i czarnej taśmy filmowej w kształcie litery ‘M’, logotyp Miasta Łódź, logo Łódź Miasto Filmu Unesco.