DHAN DHAN RAJA SAHIB JI 🙏|| Tera beant ||

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਬੱਚਾ ਬੱਚਾ ਅੱਜ ਇਸ ਨਾਮ ਤੋਂ ਭਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਾਣੂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਉਹ ਹਸਤੀ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਰਨ ਛੋਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਦੁਆਬੇ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸਾਰੇ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕੀਤਾ। ਜਿਥੇ ਜਿਥੇ ਵੀ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਚਰਨ ਪਏ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਸ਼ਰਧਾ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਉੱਥੇ ਪਵਿੱਤਰ ਗੁਰੂਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਉਸਾਰੇ ਹਨ।

ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ
ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਪਿੰਡ ਬੱਲੋਵਾਲ ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਾਤਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇਵੀ ਦੀ ਕੁੱਖੋਂ ਹੋਇਆ। ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮੰਗਲ ਦਾਸ ਜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਾਧੂ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਤੋਂ ਘਰ ਔਲਾਦ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਖੁਦ ਵੀ ਸਾਧੂ ਸੰਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋਏ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਸੱਚੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੇ ਅਕਾਸ਼ ਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਵੇਗਾ। ਜੋ ਸਾਖ ਸ਼ਾਖ ਰੱਬ ਹੀ ਹੋਣਗੇ। ਦੁਖੀਆਂ, ਗਰੀਬਾਂ ਤੇ ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਿਆ ਕਰੇਗੀ।

ਵਿੱਦਿਆ
ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਜਾਚਨਾ ਤਾਹਰਪੁਰ ਦੇ ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੇ ਕੀਤੀ। ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਨਿਰਾ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਦਾ ਰੂਪ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਮ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਦਾਸ ਹੀ ਠੀਕ ਰਹੇਗਾ। ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਮੂਸਾ ਪੁਰ ਦੇ ਮੌਲਵੀ ਤੋਂ ਉੱਚ ਵਿੱਦਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ। ਪਰ ਮੌਲਵੀ ਜੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੀਆਂ ਅਸਚਰਜ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਲੈ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੌਲਵੀ ਜੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦੇ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਜਵਾਬ ਬੜੇ ਠੀਕ ਤੇ ਸੁਚੱਜੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦੱਸਦੇ। ਜਦੋਂ ਮੌਲਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛਦੇ ਤਾਂ ਵੀ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਉਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਉਸੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਦਸਦੇ।

ਕੌਤਕ
ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਾਰ ਘੱਟ ਹੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜੱਪਣਾ, ਸਾਧੂ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਕਰਨੀ, ਭੁਖਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਨ-ਪਾਣੀ ਛਕਾਣਾ, ਹਰ ਵਕਤ ਉਸ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਣਾ, ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਖਾਸ ਖੂਬੀਅਤ ਸੀ। ਆਪ ਕਈ-ਕਈ ਦਿਨ ਭੁੱਖੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਥੀ ਲੜਕੇ ਇਹ ਪੁੱਛਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਭੁੱਖੇ ਰਹਿ ਕੇ ਕੀ ਖਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੀ, ‘ਸਾਨੂੰ ਖਾਣਾ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਤੋਂ ਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ’। ਜਿਦ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਕੁੱਝ ਲੜਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਝ ਖੁਆਓ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਛੱਪੜੀ ਵੱਲ੍ਹ ਨਿਗਾਹ ਸਵੱਲੀ ਕਰਕੇ ਤੱਕਿਆ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਕੜਾਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਪਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਲੜਕਿਆਂ ਨੇ ਬੜੀ ਹੀ ਸ਼ਰਧਾ ਸਹਿਤ ਛਕਿਆ ਤੇ ਆਪਜੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਤੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਏ।

ਧਾਰਮਿਕ ਅਸਥਾਨ
ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਮੰਨਣਹਾਣਾ ਸੀ। ਪਰ ਆਪ ਜੀ ਪਿੰਡ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਰਹੇ। ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਕ ਨੰਬਰਦਾਰ ਪਰਿਵਾਰ ਸੀ। ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਚਲੋ ਘਰ ਚਲੋ ਆਪਣੀ ਨੰਬਰਦਾਰੀ ਸੰਭਾਲੋ ਤਾਂ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਸੀਂ ਨੰਬਰਦਾਰੀਆਂ ਕੀ ਕਰਨੀਆਂ। ਸਾਡੀ ਡਿਊਟੀ ਤਾਂ ਨਾਮ ਜਪਣਾ, ਸਤਸੰਗ ਕਰਨਾ, ਧਰਮ ਦੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨੀ ਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਉਸ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਹੈ। ਆਪ ਜੀ ਦੀ ਸੋਭਾ ਸਾਰੇ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਜਿੱਥੇ ਜਾਂਦੇ ਕਾਫੀ ਸੰਗਤ ਇੱਕਠੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਜਿੱਥੇ-ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਗਏ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੇ ਬੜੇ ਹੀ ਸੋਹਣੇ ਗੁਰੁ ਘਰ ਉਸਾਰੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿੰਡ ਰਹਿਪਾ ਵਿੱਚ ਤਖਤ ਸ੍ਰੀ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ, ਪਿੰਡ ਸੁਜੋ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬੰਗਲਾ ਸਾਹਿਬ, ਪਿੰਡ ਗੋਸਲਾਂ ਵਿਖੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਮੰਜੀ ਸਾਹਿਬ, ਪਿੰਡ ਝਿੰਗੜਾਂ ਵਿਖੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਦੁੱਖ ਨਿਵਾਰਨ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਮਜਾਰਾ ਨੌਂ ਆਬਾਦ ਵਿਖੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਰਸੋਖਾਨਾ ਆਦਿ ਬਹੁਤ ਹੀ ਉੱਚੇ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਉਸਾਰੇ ਹੋਏ ਹਨ।

ਗੁਰਗੱਦੀ
ਝਿੰਗੜਾਂ ਵਿਖੇ ਬਾਬਾ ਜਵਾਹਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਨ, ਨੇ ਪਹਿਚਾਣ ਲਿਆ ਕਿ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਕੋਈ ਸਾਧਾਰਨ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਰੂਪ ਹਨ। ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਹੀ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਬਾਬਾ ਜੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇਖਦੇ ਸਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉੱਠ ਕੇ ਇਹ ਬਾਲਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਬਾਬਾ ਜਵਾਹਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇੀ ਗੁਰਗੱਦੀ ਦੇ ਵਾਰਿਸ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।

ਆਪਣਾ ਘਰ
ਪਿੰਡ ਮਜਾਰਾ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਇੱਕ ਮਾਈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਜੱਸੀ ਸੀ। ਉਹ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਸੰਗਤ ਦੀ ਦਿਨ ਰਾਤ ਤਨੋਂ-ਮਨੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੰਦੇ ਸਿਰ ਨਿਵਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੂੰਦੀ। ਭਾਵੇਂ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਸਮੇਂ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਜੱਸੀ ਸਾਡੇ ਵਾਸਤੇ ਦੁੱਧ ਗਰਮ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਸਰਦਾਈ ਆਦਿ ਬਣਾ ਕੇ ਲਿਆਓ ਤਾਂ ਗਲ ਵਿੱਚ ਪੱਲਾ ਪਾ ਕੇ ਆਖਦੀ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਹੁਕਮ ਕਰੋ। ਇਸੇ ਲਈ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਮਾਈ ਜੱਸੀ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਘਰ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸੰਗਤ ਆਵੇ, ਮਾਈ ਜੱਸੀ ਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਮੱਥੇ ਵੱਟ ਨਹੀ ਸੀ ਪਾਇਆ। ਮਾਈ ਜੱਸੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਹ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੀ ਘਰ ਹੈ।

ਸਾਹਿਬ ਦਿਆਲ ਦੀ ਸੇਵਾ
ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਤੇ ਪਸ਼ਮੀਨੇ ਦੀ ਚਾਦਰ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰਦੇ ਸਨ। ਗੋਰਾ ਰੰਗ, ਸਰਬਤੀ ਅੱਖੀਆਂ, ਸੁਨੇਹਰੇ ਵਾਲ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੁਰਦੇ ਤਾਂ ਇੰਝ ਪਿਆ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਥਲ ਤੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਆਪ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੱਕਣ ਆਏ ਹਨ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਸੰਗਤਾਂ ਦੀ ਕਾਫੀ ਰੌਣਕ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਰਾਜਾ ਸਹਿਬ ਹੁਣ ਬਹੁਤਾ ਪਿੰਡ ਮਜਾਰੇ ਨੌਂ ਆਬਾਦ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ। ਜਿਹੜਾ ਕਿ ਹੁਣ ਇਹ ਪਿੰਡ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਮਜਾਰੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਸੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁਰਖ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸਾਹਿਬ ਦਿਆਲ ਸੀ, ਉਹ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸੇਵਾ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਹੁਕਮ ਲੱਗਦਾ, ਪਿਛਲਖੁਰੀ ਤੁਰ ਕੇ ਜਾਂਦਾ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਲਈ ਤਿੱਲੇਦਾਰ ਜੋੜਾ ਬਣਾ ਕੇ ਲਿਆਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਪੁਰਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਈ ਵਿਚੋਂ ਚਾਰ ਘੁੱਟ ਪੀਣ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ। ਬਸ ਸਰਦਾਈ ਪੀਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਕਿ ਸਚਖੰਡ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋ ਗਏ, ਦਸਮ ਦੁਆਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪ ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਗਏ। ਆਖਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਨੇ ਕੋਲ ਬਿਠ੍ਹਾ ਕੇ ਆਖਿਆ, ‘ਸਾਹਿਬ ਦਿਆਲ, ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸ਼ੇਰ ਤੇ ਇੱਕ ਮਿਆਨ ਵਿੱਚ ਦੋ ਤਲਵਾਰਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀਆਂ।’ ਬਸ ਰਜਾਈ ਵਿਚੋਂ ਰੂੰ ਕੱਢਕੇ ਖਾਲੀ ਕਪੜਾ ਦੇ ਕੇ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਜਾ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨ ਕੇ ਚੱਲੇ ਗਏ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਵਾਪਿਸ ਨਹੀਂ ਆਏ।

ਪੂ#raja sahb ji
#viralvideo

#trending