ღირსი სტილიანე პაფლაგონელი. ხსენება 26 ნოემბერი (9 დეკემბერი)

ტროპარი, ხმა 3: ო, კურთხეულო, სტილიანე, - შენ გახდი ცოცხალი სვეტი თავშეკავებისა და ეკლესიის ურყევი სვეტი. ყრმობიდანვე უფალს მიანდე თავი და წმიდა სულის სამყოფელი გახდი, ღირსო მამაო. ქრისტესა ღმერთსა ევედრე, რათა მოგვანიჭოს დიდი წყალობა.

კონდაკი, ხმა 4: დედის მუცლიდანვე განიწმინდე, როგორც ღვთაებრივი სამუელი და შენი ასკეტური ღვაწლით განადიდე ქრისტე, ღმერთი ჩვენი. რის გამოც შენ გახდი კურნების წყარო და წმინდა მფარველი ჩვილებისა და ბავშვების, რადგან ქრისტემ, რომელიც შენ განადიდე შენი სიყრმიდან, სტილიანე, განგადიდა ბრწყინვალე დიდებით.

ღირსი სტილიანე პაფლაგონელი მეხუთე საუკუნეში, მცირე აზიაში, პაფლაგონიის ქალაქ ადრიანოპოლში დაიბადა. დედის მუცლიდანვე იყო კურთხეული და რაც უფრო იზრდებოდა, მით უფრო მეტად მკვიდრობდა მასში სულიწმიდა ღვთის მადლით. ბავშვობიდანვე ავლენდა წმინდა ცხოვრების იშვიათ სურვილს.

სრულწლოვანების მიღწევისთანავე მან თავისი ქონება ღარიბებს დაურიგა. როდესაც მამის მემკვიდრეობიდან არაფერი დარჩა, შვებითა და სიხარულით აღსავსე თქვა: „მე გადავაგდე მძიმე ღუზა, რომელიც ჩემი დაცემული სხეულის სურვილებს მიჯაჭვული მაკავებდა. ამიერიდან ჭეშმარიტი ცხოვრების გზა ჩემთვის ღიაა“.

ამის შემდეგ, წმინდანმა მცირე აზიის ერთ-ერთ მონასტერში მონაზვნური აღთქმა დადო. მკაცრი ასკეტიზმის წყალობით მან შეიძინა სიღარიბის, სიწმინდისა და მორჩილების სათნოებები. მას არ გააჩნდა ქონება და ცხოვრობდა სიმარტივესა და სიღარიბეში. უხუცესს ემორჩილებოდა თავისი ნება და წარმატებით ებრძოდა დემონის, სამყაროსა და ხორცის ცდუნებებს.

შემდეგ, სრულყოფილებასთან კიდევ უფრო მიახლოების სურვილით, ძმებს დაემშვიდობა და უკაცრიელ უდაბნოში გავიდა, სადაც ერთ-ერთ მღვიმეში დასახლდა. დღეებსა და ღამეებს ლოცვასა და ღვთის დიდებაში ატარებდა. უდაბნოში მრავალი წელი ასკეტურად ცხოვრობდა, სანამ უფალმა არ გადაწყვიტა, ხალხისთვის ეს „ნათელი ლამპარი“ გამოეცხადებინა. დროთა განმავლობაში, განდეგილის სიწმინდის შესახებ ხმა მიმდებარე ტერიტორიაზე გავრცელდა და მრავალმა ადამიანმა, რწმენითა და ღვთისმოსაობით, მისი მღვიმისკენ დაიწყეს სიარული.

სახარების სიტყვები ღრმად აღბეჭდა წმინდა სტილიანეზე: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, თუ არ მოიქცევით და არ იქნებით, როგორც ბავშვები, ვერ შეხვალთ ცათა სასუფეველში“ (მათე 18:1-4). უფალმა მას ბავშვების დაცვის მადლი მიანიჭა. ახლომდებარე ქალაქებიდან და სოფლებიდან, ასევე შორიდან დედები მას ავადმყოფ შვილებს მოჰყავდათ და წმინდანი კურნავდა მათ. გამოქვაბულში მისვლისთანავე დედები წმინდანის წინაშე მუხლებზე დაეცნენ, ადიდებდნენ ღმერთს და ლოცულობდნენ შვილისთვის. წმინდა სტილიანე ბავშვი ხელში აიყვანა, ცრემლებით სთხოვდა ღმერთს განკურნებას და უფალმაც მისცა. გარდა ამისა, წმინდანის ლოცვით, უშვილო ქალები მრავალშვილიანი დედები ხდებოდნენ.

წმინდა სტილიანემ ღრმა სიბერეში შეჰვედრა სული უფალს.

წმინდა სტილიანეს თაყვანისცემა ფართოდ გავრცელდა მისი მშობლიური რეგიონის მიღმა და ძლიერია, განსაკუთრებით ბერძნული ტრადიციის ეკლესიებში. რუსეთში მისი სახელი ნაკლებად ცნობილი დარჩა. როგორც მიწიერი ცხოვრების დროს, მას განსაკუთრებით მიმართავენ ლოცვებში ბავშვების განკურნებისა და უნაყოფობისგან თავის დაღწევისთვის. ხატებზე წმინდანი გამოსახულია ხელში შეხვეული ჩვილით.