خطر مرگ بر اثر سقوط زباله فضایی چقدر است؟ | Space Debris

همه چیز درباره سقوط زباله های فضایی
اگر هنوز عضو کانال ما نشدید از طریق این لینک سابسکرایب کنید: https://www.youtube.com/c/Media369cha...
برای تماشای ویدیوی کامل و اطلاع پیدا کردن از پاسخ این سوال روی این لینک کلیک کنید:    • Видео  
آیا تلسکوپ فضایی جیمز وب به ما دروغ می‌گوید؟:    • آیا تلسکوپ فضایی جیمز وب به ما دروغ می‌گوید؟  
در ویدیوی کامل درباره این عنوان به این سوالات پاسخ خواهیم داد:
زباله فضایی چیست؟
زباله های فضایی چه می شوند؟
برای زباله های فضایی چه اتفاقی می افتد؟
آیا زباله های فضایی جمع آوری می شوند؟
آیا زباله های فضایی معلق می مانند؟
خطر سقوط زباله های فضایی چقدر است؟
آیا زباله های فضایی با زمین برخورد می کنند؟
آیا زباله های فضایی تا به حال به زمین برخورد کرده اند؟
خطر مرگ بر اثر سقوط زباله های فضایی چقدر است؟
Bیک نمونه از این زباله‌ها، بقایای حامل فضایی چینی لانگ مارچ-۵بی (Long March-5B) بود که به‌ تازگی بر فراز اقیانوس هند سقوط کرد. پژوهشگران با استفاده از مدل‌سازی ریاضی درجه‌ انحراف و مدار گردش قطعات باقی‌مانده از حامل فضایی به دور زمین و تراکم جمعیت انسان در زیر آن‌ها به‌ همراه داد‌ه‌های ماهواره‌ای مربوط به ۳۰ سال گذشته، تخمین زده‌اند که بقایای حامل‌های فضایی و سایر زباله‌های فضایی به هنگام ورود به زمین در چه مناطقی فرود می‌آیند. دانشمندان دریافته‌اند خطر کوچک اما قابل توجهی با محوریت ورود دوباره‌ زباله‌های فضایی به زمین در دهه‌ پیش رو وجود دارد. تخمین‌ها نشان می‌دهد احتمال این‌ که زباله‌های فضایی در عرض‌های جغرافیایی جنوبی فرود بیایند بیشتر از عرض‌های جغرافیایی شمالی است.
Cمطالعه‌ جدید تخمین می‌زند احتمال سقوط بدنه‌ حامل‌های فضایی در عرض جغرافیایی جاکارتا در اندونزی، داکا در بنگلادش یا لاگوس در نیجریه سه برابر بیشتر از مناطقی مثل نیویورک در ایالات متحده، پکن در چین یا مسکو در روسیه است. دانشمندان همچنین احتمال تلفات انسانی ناشی از ورود کنترل‌نشده‌ زباله‌های فضایی به زمین در دهه‌ پیش رو را محاسبه کرده‌اند. با فرض این‌ که هر بار زباله‌هایی مرگبار در منطقه‌ای به وسعت ۱۰ متر مربع پخش شوند، به‌طور میانگین ۱۰ درصد احتمال دارد در دهه‌ پیش رو شاهد مرگ یک یا چند نفر در اثر ورود زباله‌های فضایی به زمین باشیم.
Dدر هر دقیقه از روز زباله‌های فضایی به جو زمین وارد می‌شوند و روی سر ما می‌بارند و تقریباً همگی به‌طور کامل از این خطر بی‌اطلاعیم. ذرات میکروسکوپی سیارک‌ها و دنباله‌دارها به آرامی ازطریق جو وارد زمین می‌شوند و وقتی به سطح سیاره می‌رسند قابل رؤیت نیستند. کارشناسان می‌گویند این ذرات فضایی باعث می‌شوند سالانه حدوداً ۴۰ هزار تن گردوغبار به کره‌ی زمین اضافه شود. در نگاه اول این موضوع مشکل خاصی برای ما ایجاد نمی‌کند، بااین‌حال ذرات این چنینی می‌توانند به فضاپیماها صدمه وارد کنند. جدیدترین نمونه‌ی این اتفاق را برای تلسکوپ معروف جیمز وب دیدیم، جایی که دانشمندان ناسا گفتند این تلسکوپ با ریزشهاب‌واره‌ای بزرگ برخورد کرده است. این موارد نمونه‌هایی از زباله‌های فضایی طبیعی هستند؛ زباله‌هایی که کنترلی روی زمان از راه رسیدن آن‌ها نداریم، برایمان قابل پیش‌بینی نیستند و کم‌و‌بیش در سراسر زمین به‌صورت مساوی پدیدار می‌شوند.
Eاکثر مطالعات علمی مربوط به زباله‌های فضایی بر خطری که ممکن است ماهواره‌های ازکارافتاده در مدار زمین ایجاد کنند متمرکز بوده‌اند. این دسته از ماهواره‌ها ممکن است باعث آسیب به ماهواره‌های سالم شوند و عملکرد آن‌ها را مختل کنند. سوخت استفاده‌نشده و باتری‌های فعال ممکن است به انفجار در مدار زمین منتهی شود که درنتیجه‌ آن حجم زباله‌های فضایی افزایش پیدا می‌کند. با افزایش تعداد شرکت‌های فعال در صنعت پرتاب حامل‌ فضایی و انتقال تمرکز این حوزه از سازمان‌های دولتی به شرکت‌های خصوصی، بسیار محتمل است که تعداد حوادث ناشی از زباله‌های فضایی در فضا و زمین افزایش پیدا کند. به گفته دانشمندان تخمین ۱۰ درصدی ممکن است یک پیش‌بینی محافظه‌کارانه باشد.
Fشماری از فناوری‌های امروزی باعث می‌شوند که کنترل ورود مجدد زباله‌های فضایی به زمین کاملا امکان‌پذیر باشد؛ با این‌ حال پیاده‌سازی فناوری‌های یادشده بسیار پرهزینه است. برای مثال دانشمندان می‌توانند فضاپیماها را غیرفعال کنند تا درنتیجه‌ آن انرژی استفاده ‌نشده (مثل سوخت یا باتری) به جای ذخیره شدن، پس از پایان عمر فضاپیما مصرف شود. انتخاب مدار مناسب برای ماهواره‌ها نیز می‌تواند احتمال تولید زباله‌ فضایی را کاهش دهد. دانشمندان می‌توانند کاری کنند که ماهواره‌های ازکارافتاده وارد مدار لئو شوند و در آنجا بسوزند.
Gفعالان صنعت هوافضا تلاش کرده‌اند حامل‌های فضایی بسازند که امکان استفاده‌ مجدد از آن‌ها وجود داشته باشد. شرکت اسپیس‌ایکس تاکنون بارها از این حامل‌های فضایی استفاده کرده است و شرکت آمریکایی بلو اوریجین (Blue Origin) نیز روی حامل‌های فضایی چندبارمصرف کار می‌کند. استفاده از حامل‌های فضایی چندبارمصرف حجم زباله‌ فضایی را شدیدا کاهش می‌دهد، البته همچنان مقداری رنگ و براده‌ فلزی وارد هوا می‌شود چون حامل‌های فضایی به‌ روش کنترل‌شده به زمین برمی‌گردند. بسیاری از سازمان‌های فضایی آسیب ناشی از ورود قطعات باقی‌مانده‌ حامل‌های فضایی به زمین را به‌عنوان خطری جدی تلقی می‌کنند. آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد در سال‌های آینده ماموریتی برای از بین بردن زباله‌هایی فضایی با استفاده از نوعی بازوی رباتیک انجام دهد. همچنین دفتر امور فضایی سازمان ملل متحد (United Nations Office for Outer Space Affairs) در سال ۲۰۱۰ مجموعه‌ دستورالعملی برای کاهش حجم زباله‌های فضایی تدوین کرد.
#media369 #media_369 #space #nasa #science #علمی #نجوم #زباله_فضایی #space_debris #خطر_سقوط_زباله_فضایی