Αγρίμια κι αγριμάκια μου

Στη Μουσική βραδιά που είχαμε αφιερώσει στον Νίκο Ξυλούρη τον Ιούνιο τού 1976, ένα μεγάλο μέρος τής εκπομπής το κάλυπτε ο «Ερωτόκριτος» όπως τον είχαν επιμεληθεί για το μεγάλο δίσκο τής Κολούμπια ο Χριστόδουλος Χάλαρης και ο Ερρίκος Θαλασσινός. Είχαμε κάνει ωστόσο αναφορά και σε άλλους σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα τού σπουδαίου ερμηνευτή, όπως ήταν τα «Ριζίτικα» που είχαν ηχογραφηθεί επίσης στην Κολούμπια το 1971, με την φροντίδα τού Γιάννη Μαρκόπουλου. Ακριβώς ένα από αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια τής Κρήτης θα ακούσουμε εδώ τώρα. «Αγρίμια κι αγριμάκια μου». Ο Νίκος το τραγουδά με πλέι-μπακ από τον δίσκο. Ο ίδιος μού είχε τότε εξηγήσει, πως τα Ριζίτικα που τα τραγουδούσε ο Κρητικός λαός στα δύσκολα χρόνια τής σκλαβιάς, είναι τραγούδια τής τάβλας, τού δρόμου, τής χαράς και τής λύπης, κάποιες φορές και με σημασία αλληγορική στον στίχο. Το συγκεκριμένο τραγούδι για παράδειγμα, δεν αναφέρεται στ’ αγρίμια και τα ελάφια, αλλά στους αντάρτες, που ζούσαν τότε στα σπηλιαράκια τού βουνού και τους γκρεμούς και πολεμούσαν για την λευτεριά. Η μαγνητοσκόπηση έγινε στο στούντιο 4 τής ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, η Κατερίνα Κατωτάκη είχε αναλάβει την οργάνωση τής παραγωγής, ο Μιχάλης Παπανικολάου ήταν ο σκηνοθέτης.