ไตรยโรคยาประภาโพธิ์สตัว์ (มหาวิทยาลัยมหาสารคาม)

ชื่อผู้สร้างสรรค์ผลงาน
1.นายณฐพล เพ็งแจ่ม
2.
นายศุภกิตติ์ พิมูลขันธ์

อาจารย์ที่ปรึกษา
อาจารย์วชิรวิชญ์ มิ่งแม้น

เรียบเรียงดนตรี
ภาควิชาดุริยางค์ไทย
วิทยาลัยนาฏศิลปร้อยเอ็ด

แรงบันดาลใจ
กู่มหาธาตุ หรือปรางค์กู่บ้านเขวา เป็นอโรคยาศาล หรือโรงพยาบาลโบราณ
สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ แห่งราชอาณาจักรขอม
ที่โปรดให้สรา้งอโรคยาศาลขึ้นจำนวน ๑๐๒ แห่ง ทั่วพระราชอาณาจักร
เพื่อเป็นสถานที่รักษาพยาบาลให้กับประชาชน นอกจากสร้างสถานพยาบาล
ยังสร้างศาสนาสถานประจำสถานพยาบาลไว้คู่กันด้วยทุกแห่งภายในประดิษฐาน “พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคต พระพุทธเจ้า”
เป็นพระพุทธเจ้าตามคติของมหายาน พระนามของท่านหมายถึงพระตถาคตเจ้าผู้เป็นบรมครูทางการแพทย์จากหลักฐานประเภทศิลปะโบราณวัตถุสถาน
แบบเขมรที่กระจายอยู่หลายพ้ืนที่ทั่วทั้งจังหวัดมหาสารคาม ได้รับอิทธิพลของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ที่ได้แผ่อิทธิพลผ่านมาทางวัฒนธรรม “ขอม”
ที่เป็นโบราณสถานสร้างขึ้นในรูปแบบวัฒนธรรมขอม
โดยได้รับอิทธิพลให้เห็นในรูปแบบปราสาท ซึ่งภายหลังชาวอีสานตามความเชื่อวัฒนธรรมลาว ได้เรียกปราสาทขอมเหล่านี้ ว่า “กู่” และกู่บางแห่งก็มีการนำพระพุทธรูปเข้าไปประดิษฐานไว้เพื่อกราบไหวบู้ชา ในแต่ละปีจะมีการจัดงานนมัสการสรงน้ำกู่มหาธาตุ เนื่องจากมีความเชื่อสืบต่อกันมาว่าหากได้มาสักการะบูชาสถานที่แห่งน้ีจะได้อานิสงส์และสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ โดยเฉพาะกู่ที่ปรากฏหลักฐานเชื่อว่าเคยเป็นอโรคยาศาล หรือเคยเป็น
สถานพยาบาลในสมัยโบราณ ผู้สร้างสรรค์ผลงานจึงเกิดแรงบันดาลใจ
ในการสรา้งสรรค์ผลงาน ได้หยิบยกเอาความเชื่อและความศักดิ์สิทธิ์
ในการรักษาโรคทางกายและจิตใจของพระไภษัชยคุรุไวฑูรยะประภา
พระสูรยไวโรจนะโพธิสัตว์ และพระจันทรไวโรจนะโพธิสัตว์
นำเสนอในรูปแบบของงานสร้างสรรค์ผ่านกระบวนการ
แสดงนาฏยศิลป์ไทยที่มีนาฏยลักษณ์ขอม