Feracemin Ucu Sırma - Nota Eşliğinde Karaoke (Ahenk:Kız Neyi - Sİ)

FERACEMİN UCU SIRMA

Yöre: Kütahya
Kaynak: Hisarlı Ahmet
Derleyen: Yücel Paşmakçı
Makam: Muhayyerkürdî

Feracemin (aman aman) ucu sırma
Bıyıkları burma burma
Git güzel karşımda durma
Al hançeri vur boynuma
Saat de beşte gel yanıma

Feracemin (aman aman) al yakası
Terziler vurur makası
Kolu dibinden kopası
Al hançeri vur boynuma
Saat de beşte gel yanıma

Nota:Bekir Gülsün (TRT notasında, icrâdakine uygun düşecek şekilde birkaç küçük değişiklik yapılmıştır.)

HİSARLI AHMET (1908 -1984)

Hisarlı Ahmet, 1908’de Kütahya Kale-i Bâla – Yukarı Hisar’ da Ayşe hanım ile Mustafa beyin ikinci oğulları olarak dünyaya gelmiş, çocukluğu ve gençliği kavaf (kunduracı) olan babasının yanında geçmiştir.

Hayatının akışını değiştirecek, onu dünyaya taşıyacak bağlama ile tanışması “YOL VERGİSİ” ödemediği ya da ödeyemediğinden üç günlük mahpus/hapis cezasını çekmek için girdiği mahpushanede tanıdığı bir genç saye­sinde oluyor. Çıkar çıkmaz hemen bir bağlama alıyor ancak; her seferinde babası tarafından kırılıyor. Gene alıyor, gene kırılıyor. Sonunda babası pes ediyor. Hisarlı Ahmet bağlamayı ilerletiyor. O dönemin ustaları olan Dülger’in Hüse­yin Ağa ve Çerkezlerin Ethem Efendi’den feyz alıyor. Sesinin güzelliği, repertuarının genişliği, bağlamadaki ustalığı dillere destan olmuştu. Ailesine bağlıydı. Tabiatı sever. Her yaştaki insanla arkadaş olabilirdi. Bunların da üstüne arkadaş canlılığı ve bağlılığı gençlerin haftalık toplantısı olan GEZEK’ lerin aranan kişisi yapıyor onu. Bu toplantılarda bulunmak gençler için adeta bir referans sayılır. “CUMA DEBLEĞİ“ çalmış diye de iltifat görürlerdi…

Derken askerlik gelip çatıyor. Hisarlı Ahmet üç tellisini koltuğunun altına sıkıştırdığı gibi askerlik şubesine gidiyor, yapılı bir delikanlı olması ne­deniyle topçu sınıfına seçilir, komutan koltuğunun altındaki şişliği sorunca bağlamayı gösteriyor. “Sen aynı zamanda bando’da da görevlisin” diyor komutan. Böylece Hisarlı daha sonra Kütahya Belediye bandosunda da görev alacağı Klarnet’ i ve nota okumayı askerde öğreniyor.

Asker dönüşü olaylar Hisarlı Ahmet'in hayat akışını yönlendiriyor. Babasının vefatı, Ağa’sının (ağabeyi) vefatı ve yengesi ile evliliği aile yükünü onun üstüne yıkıyor. Baba mesleği kavaflığa devam eder. Daha sonraları bir kahvehane açıp işletir ama kahvahane, kahvehaneden ziyade müzik okulu işlevi görür adeta.

1940-42’li ve sonraki yıllarda Ankara Radyosunun il il Anadolu diye illerin folklorunu tanıtan programına Kütahya ekibi de çağrılmış. Terzi Sadık (Türk), Kambur Celal (Tavukçuoğlu), Nuri Çavuş, Fındık Hüseyin ve Hisarlı Ahmet ayrıca mahalli oyun ekibi yörenin türkülerini ve oyunlarını sergilemişler. Başta o dönemin usta yorumcusu, hocası ve derlemecisi Muzaffer Sarısözen olmak üzere tüm san’atçıların beğenisini takdirlerini almışlar. Hisarlının sazına hakimiyeti sesinin ve hançeresinin kıvraklığı hocanın dikkatinden kaçmamış, radyoda kalması teklif edilmiş. Ancak Hisarlı Ahmet ailenin tek hamisi olduğu için bu teklife olumsuz cevap vermiş.

Kütahya’da hayat devam etmekte. Hisarlı Ahmet kahveye gelen meraklı gençlere ücretsiz bir şeyler öğretmekte, sazının akortu, perdesi bozulan Hisarlı Ahmet'i bulmakta. Ahmet emmi saz öğret diyenin sazının sapına tebeşirle (sol sol re re sol sol re .) TREN GELİR’i işaretleyip haydi bakalım devamı bunu öğrendikten sonra dermiş…

Hacca gittikten sonra "Elini eteğini çek bu işlerden" diyenlere, "Ben sazımla Rab'bime sizden daha yakınım" deme cesaretini gösterdi.

Halk destanlarını ezbere bilen Hisarlı Ahmet, bu destanları bir kitapta toplamayı istedi lakin sağken bunu yerine getiremedi. Bu isteğini evladı ve torunu İsmail Pektaş 1995 senesinde "Hisarlı Ahmet yorumu ile Kütahya Türküleri" isimli kitabı piyasaya çıkararak gerçekleştirdi.

Hisarlı Ahmet 4 Ocak 1984 tarihinde hayata gözlerini yumdu.

Hisarlı Ahmet, Kütahya türküleriyle halk müziğimizi zenginleştiren usta bir sanatçıdır.Hisarlı Ahmet'ten derlenen türkülerin Türk Halk Müziğinde özel bir yeri vardır.

Ölümünden sonra Hisarlı Ahmet adına çeşitli sempozyumlar düzenlendi.

Hisarlı Ahmet'ten derlenip de en çok söylenen ve bilinen türkülerden bazıları şunlardır.

A İstanbul Sen Bir Han Mısın
Elif Dedim Be Dedim
Kütahya'nın Pınarları
Meşeden Gel A Sürmelim Meşeden
Feracemin Ucu Sırma