Εμπαθής & Ξίφης - Να μη μου λες πως δε με θες

Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:

Εμπαθής
Ερχόμαστε από βλάχικα λημέρια, ελληνικά! Από τσέλιγκο καρπό ριζωμένο στα βουνά.
Περηφάνια και τιμή νοιώθουμε φίλε μου όσο τα, παιδιά του σήμερα ντρέπονται για όλα αυτά.
Βγαίνω γύρα στο χωριό και βλέπω ολόγυμνη κατάντια, τα ελληνόπουλα γίνανε αμερικανάκια.
Όπου μόδα και ένας φόνος της παράδοσης, όπου βλάκες κι ένας λόγος της εξάπλωσης.
Ελληνικός καφές στην κούπα και λουκούμι συριανό, μια ρακή από ένα φίλο Κρητικό, το κρασί μου.
Από αδερφό και από έναν μερακλή στο πιάτο χοιρινό, ταπεινά κι ελληνικά πάντα το ζω!
Σκαριά από γόνους μαντρατζήδων των οζώ, Σαρακατσαναίοι βαστάμε ακόμα κόντρα των καιρών.
Δίπλα Πόντιοι και Κρήτες, Πομάκοι, Μικρασιάτες, Ευρυτάνες, Ηπειρώτες και Μανιάτες.
Κρατάμε ρίζες όσο γίνονται οι μαλάκες μια απ' τα ίδια, σε νέες εποχές που πετάνε στα σκουπίδια.
Το χθες, είναι ντροπή, είναι και φτήνια, είναι ζώα που πηγαίνουν με το ρεύμα σαν ψοφίμια.
Είμαστ' αγρίμια του βουνού, όχι της πόλεως παιδιά, με αρχές, αξίες κι ιδανικά.
Το βαστάμ' ελληνικά κι ας λέν' οι βλάκες ό,τι θέλουνε, εμείς διαλέγουμε παράδοση ξανά!

Ξίφης
Γεια σου Έλληνα μεγάλε, τσίφτη, καραμπουζουκλή, πως κατάντησες τώρα σ' αυτό το χάλι κι είσαι.
Όλος μια ντροπή; Είδωλό σου η Αμερική κι από ξενόφερτα μία αντιγραφή, εγώ γουστάρω τη ρακή.
Με την ελιά, με την πενιά και με σημαία ελληνική, εδώ μιλάει η ψυχή, εδώ μιλάν οι τουφεκιές.
Σε κάθε γλέντι, έτσι όπως ξέρεις να γλεντάς λεβέντη μόνο εσύ!
Έχουμε για κληρονομιά μία λεβέντικη καρδιά, θάρρος, κουράγιο, υπομονή σε κάθε μας αναποδιά.
Και μια ιστορία που με αίμα έχει γραφτεί, δε ξεχνάμε! Μη γίνεσαι καρουμπαλάς και να μην υποτιμάς.
Τον τόπο που έχεις μεγαλώσει, την παράδοση κρατάμε, μια πατρίδα αγαπάμε, με μαλάκες που το.
Παίζουνε μορφές έχουμε μάθει να γελάμε, μη σκοτώνεις την παράδοση!
Κάθε γενιά και περισσότερη αποβλάκωση, πρέπει ο νέος να μαθαίνει κι έπειτα να μεταδίδει.
Στις επόμενες γενιές τα ήθη κι έθιμα μ' αγάπη, και για την τότε ελληνική μας επανάσταση!
Μη σκοτώνεις την παράδοση, είσαι Έλληνας κι αυτό είναι η τιμή σου, μην υποτιμάς τον τόπο σου.
Κάνε κι εσύ την επανάστασή σου, τώρα ήρθε η σειρά μας!