Abgraguli - meskhuri / აბრაგული - მესხური

მეხური ცეკვა

მეხური ცეკვა დაკავშირებულია მესხეთთან (სამცხე-ჯავახეთი). სიტყვა „მეხური“ სწორედ „მესხურ“-იდან მოდის.

ეს ცეკვა გამოირჩევა სისწრაფით, სიმტკიცით და ომახიანობით. მასში ჩანს მესხი ხალხის მებრძოლი ხასიათი და სიმამაცე.

მოძრაობები მკვეთრი და ენერგიულია, ნაბიჯები სწრაფი და სიმეტრიული. კაცები ასახავენ მეომრის ძალას, ქალები კი — ნაზობასა და ღირსებას.

მეხური ცეკვა ხშირად სრულდება წრეზე, ჯგუფურად, რაც სიმბოლურად ერთიანობასა და ხალხის ძლიერებას გამოხატავს.

ისტორიულად მესხები მუდამ ომში იყვნენ ჩართული (ოსმალებთან, სპარსელებთან), ამიტომ ცეკვაშიც შეინარჩუნეს მებრძოლი სული და გმირული ენერგია.

აბრაგული ცეკვა

„აბრაგული“ დაკავშირებულია აბრაგებთან — კავკასიის მთის მებრძოლებთან. როგორც მოგიყევი, აბრაგი ხშირად იყო „თავისუფალი მეომარი“, ხან ხალხის დამცველი, ხან კანონგარეშე.

ცეკვა შეიქმნა XIX საუკუნეში, როცა აბრაგის სახელი მთაში ძალიან პოპულარული იყო.

აბრაგულ ცეკვაში გამოსახულია თავისუფლების სიყვარული, სიმამაცე და დაუმორჩილებლობა.

მამაკაცების მოძრაობები მკვეთრი და ომახიანია: მკერდზე ხელების მიდება, ხმლის ან დანა-ხანჯლის სიმბოლური გამოსახვა, ფეხების სწრაფი რიტმი.

აბრაგულში ჩანს მთის კაცის ხასიათი — უხეში, მაგრამ გმირული.

ქალები ამ ცეკვაში იშვიათად მონაწილეობენ; თუ მონაწილეობენ, ისინი სიმბოლურად თავის ქალსა და ოჯახს წარმოადგენენ, რომელსაც აბრაგი იცავს. მეხური ცეკვა – მოძრაობების მნიშვნელობა

მეხური არის მესხების გმირული სულიერი სარკე.
მისი თითოეული ნაბიჯი და ჟესტი ხალხის ცხოვრებას, ბრძოლასა და სიძლიერეს უკავშირდება.

სცენარი და მოძრაობები:

ცეკვის დასაწყისი – მძიმე ნაბიჯი

მოცეკვავეები იწყებენ ცეკვას ნელა, ძლიერად, თითქოს მიწას ტკეპნიან.

ეს სიმბოლოა მესხთა მიწაზე ფესვგადგმულობისა და სამშობლოსადმი ერთგულებისა.

წრეში მოძრაობა

მოცეკვავეები ხანდახან ქმნიან წრეს და ტრიალს.

წრე სიმბოლოა ერთიანობისა, რადგან მესხები მუდამ ერთმანეთის გვერდით იდგნენ.

მკლავების მკვეთრი გაშლა

ხელების გაშლა და მკერდის გაღება ნიშნავს სიმამაცესა და თავისუფლებას.

თითქოს ამბობს: „მე მზად ვარ ბრძოლისთვის, არ მეშინია“.

სწრაფი ტემპი – ომის მოგონება

სწრაფი, სიმეტრიული ნაბიჯები გამოხატავს ბრძოლას, შეტევას, მებრძოლების შეკრებას.

კაცები ამ დროს მკვეთრი მოძრაობებით ავლენენ ძალას, ქალები კი ამატებენ ნაზობას და სიმშვიდეს — რაც ბალანსია.

დასასრული – გამარჯვების ნოტი

ცეკვა მთავრდება ომახიანი რიტმით, თითქოს ბრძოლა მოგებულია და ხალხი ზეიმობს.

⚔️ აბრაგული ცეკვა – მოძრაობების მნიშვნელობა

აბრაგული უკავშირდება თავისუფალ მებრძოლებს, მთის კაცის გმირობასა და დაუმორჩილებლობას.
ეს ცეკვა უფრო მეტად ინდივიდუალური და მამაკაცურია.

სცენარი და მოძრაობები:

მოსაწყობი პოზა – ხელები მკერდზე

მოცეკვავე აწყობს ხელებს მკერდზე, თითქოს ამბობს:
„მე მთის კაცი ვარ, ჩემი ღირსება ჩემი გულიდან მოდის“.

ხმლის/ხანჯლის სიმბოლური მოძრაობა

მკვეთრი ხელის მოძრაობები ჰგავს ხმლის მოქნევას.

ეს გამოხატავს აბრაგის მზადყოფნას ბრძოლისთვის.

ფეხების სწრაფი დარტყმა მიწაზე

მიწაზე ფეხის ხშირი დარტყმა ნიშნავს:
„ეს მიწა ჩემი სახლია, ჩემი ციხე-სიმაგრეა“.

მოძრაობის სიმძაფრე – დაუმორჩილებლობა

ყოველი მოძრაობა მკვეთრია, თითქოს მთის ქარს ებრძვის.

აბრაგი არასდროს ემორჩილება ძალაუფლებას, მისი ცეკვა სწორედ ამ სულიერ დამოუკიდებლობას გამოხატავს.

ქალის გამოჩენა (თუ არის)

თუ სცენაში ქალი ჩნდება, ის მშვიდად და ნაზად მოძრაობს, თითქოს ოჯახისა და სიყვარულის სიმბოლოა.

აბრაგის მკვეთრი მოძრაობა ამ დროს მის „მცველის“ როლს უსვამს ხაზს.

დასასრული – თავისუფალი ყიჟინა

ხშირად ცეკვის ბოლოს მოცეკვავე ხმამაღალ ყვირილს ან სიმბოლურ შეძახილს აკეთებს, რაც გამარჯვებასა და თავისუფლებას ნიშნავს.
‪@Niaz.Diasamidze‬ ‪@Gio_Nuro‬ ‪@bandmutso-129‬ ‪@TheGNBsukhishvili‬ #georgiansong #georgiandance #sakartvelo