" Ο ΑΝΔΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΚΟΠΗΣ ' -- Τραγούδι λαϊκό - Βιτριολήςς

Ο άντρας της παλιάς κοπής
(Τραγούδι Ραπ)

Τον άντρα της παλιάς κοπής τον πάτησε το τραίνο
τον έκανε αγνώριστο κιμά και πασατέμπο
τώρα επιστρέφει σπίτι του σκυφτός και χολωμένος
γιατ’ οι εποχές αλλάξανε κι είναι κατατρεγμένος!

Ασήμαντος στ’ αζήτητα, μέσα στο μαύρο χάλι
θυμίζει τον τραμπάκουλα, θυμίζει Χαϊκάλη
τώρα μετρούν τα τατουάζ πούχουν οι κουνενέδες
κι αυτοί που παίζουν Ινσταγκράμ φιγούρας χαβαλέδες!

Πούναι αλήθεια οι εποχές πούριχνε τις σφαλιάρες
και η γυνή απολάμβανε, λέει, τους τεμενάδες
σκυμμένη και τις κάλτσες του έβγαζε η καημένη
και έπλενε τα πόδια του στα τέσσερα στημένη!

Το φαγητό ήταν ζεστό κι έτοιμο να το φάει
κι αν τύχαινε ανάλατο τόριχνε στο κεφάλι
πάλι με κατακέφαλο ερχόντουσαν στα ίσια
κι ύστερα στην κρεβάτα του για τα παραπανίσια!

Το πρωϊνό το ξύπνημα ήταν μες στο κακό
τα βραδινά τα τσίπουρα φέρνουν ροχαλητό
πουκάμισο ατσαλάκωτο, τσάκιση παντελόνι
που η γυνή σιδέρωνε κι έραβε με βελόνι!

-Δεν μ’ αγαπάς, αν τούλεγε, γινότανε θηρίο
-Τ’ είπες μωρή, είμαι ο άντρας σου, σκάσε και ένα-δύο
εγώ σ’ έχω κορώνα μου και μέσα στην καρδιά μου
μόνο να είσαι ήσυχη νοικοκυρά μπροστά μου!

Έλα που μου ξενέρωσες και παίζεις τραγωδία
εγώ ξέρεις για σένανε τα παίζω λοταρία
όμως να μην ξαναρωτάς που πάω και τι κάνω
γιατί εγώ ως αρσενικό κουμάντα μου θα κάνω!

Εντάξει κοριτσάκι μου; Δωσ’ μου ένα φιλάκι
και όλα τα υπόλοιπα τα λέμε στο κρεβάτι
φεύγω για το μπαρμπούτι μου γιατί θα με τρελάνεις
θα φέρω το παστέλι σου το βράδυ να γλυκάνεις!

Και μην ξεχνάς κορίτσι μου, το άλλο μου κουσούρι
βγάζω και το μαχαίρι μου σε σφάζω σαν ζυγούρι
γι’ αυτό να είσαι ήσυχη αλλιώς σε ξεκοιλιάζω
εγώ είμαι άντρας καθαρός, σε δέρνω και σε σφάζω!

Έτσι γινόνταν φίλοι μου με την παλιά κοπή
και η γυνή πειθήνια υπάκουγε ασορτί
λένε πως γούσταρε πολύ όλη αυτή τη φάση
μα βιτριόλι έκρυβε στο πίσω της το ράφι!

Βιτριολήςς – (Ποιητής εκ του προχείρου, έχων μέγεθος Ομήρου)
Αύγουστος-2021