گلهای رنگارنگ برنامه شماره: 140 ( اجرای دوم )

خواننده : بنان
گوینده: روشنك
نوازندگان:
مهدی خالدی (‎ویولن)
رضا ورزنده ( ‎سنتور )
لطف الله مجد (‎ تار )
آهنگ ساز: مرتضی محجوبی
ارکستر گلها

دکلمه: روشنک

ای زاهد مستور ز من دور که مستم

در سر هوسِ اوست به هر گوشه که باشم

با توبۀ خود باش که من توبه شکستم

در دل طلب اوست به هر گونه که باشم


غزل (اوحدی مراغه ای)

کلامی موزون از اوحد الدین اصفهانی، مشهور به مراغه ای و سپس بیتی چند از سراینده معاصر عماد خراسانی و آنگاه چند بیتی از عراقی با صدای گرم بنان همراه با کمان خالدی و در پی آن نظمی و آهنگی از دو صاحبدل چون نواب صفا و محجوبی، فهرستی است مجمل از این برنامه گلها، که با بیتی نیز از عراقی پایان می بخشیم.

دکلمه: روشنك
بگذشتی و ندیدی گذرِ اشكی و آهی
خوب كردی به دو چشم تو نیارزم به نگاهی

آن چنانی كه تویی ناز ترا گیرد و شاید
تا به جایی كه به راه تو فِتَد چشم به راهی

آفتابی تو و باید به همه خلق بتابی
جز جنون نیست كه دل می طلبد وصل تو گاهی

چه بگویم به تو ای منکر مِی زآنكه نداری
دلِ آ شوب گری چشمِ تری بختِ سیاهی

عشق و حسن من و تو لاله رُخا، وِرد زبان هاست
تا نگویی كه به جز داغ دلم نیست گواهی
غزل : (عماد خراسانی)

دکلمه: روشنك
بیا بیا كه نسیم بهار می گذرد بیا كه گل ز رُخت شرمسار می گذرد

آواز: بنان
بیا بیا كه نسیم بهار می گذرد بیا كه گل ز رُخت شرمسار می گذرد

دکلمه: روشنك
بیا بیا كه نسیم بهار می گذرد بیا كه گل ز رُخت شرمسار می گذرد

آواز: بنان

بیا كه وقت بهار است و موسم شادی

ز راه لطف به صحرا خرام یك نفسی

سحرگهی كه به كوی دلم گذر كردی

مَدار منتظر ، وقت كار می گذرد

كه عیش تازه كند چون بهار می گذرد

به دیده گفت دلم كان نگار می گذرد



دکلمه: روشنك
سحرگهی كه به كوی دلم گذر كردی به دیده گفت دلم كان نگار می گذرد

آواز: بنان
چو دیده كرد نظر صد هزار عاشق دید كه دم ؟ می زنند هر گَه كه یار می گذرد
غزل : (فخرالدین عراقی)
دکلمه: روشنك
آن شب که تو در خانه ما آمده بودی شه بودی و در بزم گدا آمده بودی

بنگر ز کجا تا به كجا آمده بودی


ترانه: بنان

دیشب که تو در خانۀ ما آمده بودی
شه بودی و در بزم گدا آمده بودی

بنگر ز کجا تا به كجا آمده بودی
همه عشقی، همه جانی، به خدا جان جهانی

همه حسنی، همه نوری، تو امیدِ دل و جانی
چه شیرین ادایی، سراپا وفایی

در بزم منِ بی سر و پا آمده بودی
بنگر ز كجا تا به كجا آمده بودی

در خلوت ما عقده گشا
مست صفا مست وفا آمده بودی

امشب تو كجایی چه بلایی به كجا جلوه نمایی
جانانۀ مایی هرجا كه روی در بر ما باز بیایی
امید صفایی

(اسماعیل نواب صفا)
دکلمه: روشنک
دستِ تهی به درگهت آمده ام امیدوار لطف کن ارچه نیستم در خور مرحبای تو
فخرالدین عراقی (غزل)

این هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ایران.

همیشه شاد و همیشه خوش باشید.