Aziz Bahriyeli-(Gazel)-Ey ser ne acep derde düşüp taşla dövündün

Ey ser ne acep derde düşüp taşla dövündün
ey sîne sana noldu yanar âteşe döndün
yıllarca düşüp dâmeni sermest gibi hâke
yetmez mi gönül râh-ı mezellette sürünsün

Aziz Bahriyeli
13 Kasım 1931’de İstanbul'un Kasımpaşa semtinde dünyaya geldi. Muhafazakar bir ailenin 3 çocuğundan biridir. Annesi tarafından hafız olarak yetiştirildi. Katıldığı teravih namazlarında müezzinlere sesi ile iştiraki ve hafızlık isteğiyle dikkatini çektiği babasının da desteğiyle hafızlık hayatına adım attı. Kasımpaşa Kışla Camii İmamı Mehmet Efendi ile başladığı ilk Kur'an derslerinde çok hızlı ilerledi ve 1 ayda okumaya başladı ve 3 yılda Kur'anı Kerim'i ezberledi. 1939 senesinde düzenlenen hafız cemiyeti ile hıfzı tescil edildi. Kur'an derslerinden dolayı 9 yaşında Kasımpaşa 10. İlkokulu’nda başladığı ilköğrenimi sırasında da Kur’an derslerine ara vermedi. Nuruosmaniye Cami İmamı ve Hatibi Hasan Akkuş’tan talim ve tecvit eğitimi; 1948-1949 yıllarında da Sadettin Kaynak ve Fehmi Tokay'dan musiki dersleri aldı. 2 Eylül 1951’de Nuran Bahriyeli ile evlendi. Kasımpaşa'daki Bahriye’de askerlik görevini yaparken Kore Şehitleri anısına yapılan Mevlid merasimine komutanlığının izni ile katılarak hafızlığını bir kez daha perçinledi ve adı artık “Bahriyeli” lakabıyla birlikte anılmaya başladı. Bu adın geniş toplum kesimleri tarafından tutulmasının ardından Eriç olan soyadını mahkeme kararı ile Bahriyeli olarak değiştirdi. Mevlid okuma tarzında da şöhret sahibi oldu ve Mevlide alanında kendine Hafız Mecid Sesigür, Cahid Gözkan ve Hulusi Gökmenli'yi örnek aldı. 1970 yıllarından itibaren de Sadettin Heper hocadan naat ve musiki dersleri aldı. Yurtiçinde ve yurtdışında birçok dini musiki konserlerine katıldı. Tiz perdelerdeki hakimiyetiyle öne çıkan sesiyle ve İstanbul tavrında büyük ustalıkla okuduğu Kur'an’daki okuyuculuk gücünü mevlid, kaside ve naatlarda da göstermesiyle ün kazandı. Aziz Bahriyeli, Mevlide’i ve Kur'an-ı Kerim'i İstanbul tarzında tilavet edebilen son temsilcilerdendi.