Balıkesir Kurtuluşu"Siyah-Beyaz" Günlerimizi özlüyoruz.

✍️ Macit ERMİŞ

Balıkesir’in Kurtuluş Heyecanı Nereye Kayboldu?

Balıkesir’in kurtuluş günleri bir zamanlar, Cumhuriyet Meydanı’nda yankılanan bir milletin yeniden doğuş haykırışıydı. Direğe bağlanmış genç bir kızın, işgalin sembolü olan zincirlerinden kurtarılmasıyla canlandırılan o sahne, yalnızca bir gösteri değil; bağımsızlık ateşinin hiç sönmeyecek hatırasıydı.

Oysa bugün… Ne o heyecan kaldı, ne de o ruh. Meydanlarda, yüreklerde ve belleğimizde giderek solan bir kutlama var.

Balıkesir, yalnızca bir şehir değil; Kuvâ-yi Milliye’nin kalbi, işgale ilk direnişin adıydı. 16 Mayıs 1919’da Balıkesir Lisesi’nin Okuma Yurdu’nda toplanan yiğitler, “ihlaka boyun eğmeyiz” diyerek dünyaya meydan okumuşlardı. Mehmet Vehbi Bolak’ın uyarıları, Keçecizade Mehmet Emin Bey’in çağrısı, Hasan Basri Çantay’ın kalemi… Ve Leblebici Raşit’in o unutulmaz sözü:
“Düşmanı geri döndürecek kuvvet, namlunun ucundadır.”

Balıkesir, Ayvalık’ta ilk kurşunu sıkan; Bandırma’da son kurşunu atan şehir oldu. Kendi imkânıyla, kendi halkıyla, köylüsüyle kentlisiyle dört cephede savaşarak işgali püskürten tek şehir… İşte bu yüzden adı, “Kuvâ-yi Milliye Şehri”dir.

Bugün meydanlarda o ruhu hissetmek zor. Kutlamalar törensel birer ritüele dönüşmüş durumda. Oysa bizlere düşen, Balıkesir’in geçmişini yalnızca anmak değil; bağımsızlık mücadelesinin mirasını geleceğe taşımaktır. Mehmet Âkif’in SES gazetesine gönderdiği satırlarda olduğu gibi:

“Düşman sesi duymak istemezsen,
Kardeş sesidir, uyan bu sesten.”

Balıkesir’in Kurtuluş coşkusunu yeniden yaşatmak, sadece bir anma değil, bir görevdir. Çünkü geçmişini unutan şehirlerin geleceği pusludur. Ve Balıkesir, puslu günlere asla layık değildir.