N. Rimski-Korsakow, Rozmowa (о милая дева) - Karolina Borowczyk / Witosława Frankowska

Jedenasta pieśń projektu "Mickiewicz."

N. Rimski-Korsakow, "Rozmowa" / Николай Римский-Корсаков, "о милая дева"

Kochanko moja! na co nam rozmowa?
Czemu, chcąc z tobą uczucia podzielać,
Nie mogę duszy prosto w duszę przelać?
Za co ją trzeba rozdrabiać na słowa,
Które nim słuch twój i serce dościgną,
W ustach wietrzeją, na powietrzu stygną?

Strudziłem usta daremnym użyciem,
Teraz je z twymi stopić chcę ustami.
I chcę rozmawiać tylko serca biciem,
I westchnieniami, i całowaniami.
I tak rozmawiać godziny, dni, lata,
Do końca świata i po końcu świata.

***

О милая дева, нет сил мне словами
мученья любви передать без смущенья.
Зачем не могу я души моей пылкой
излить в твою душу безмолвно и страстно!
Слова так бессильны, слова так ничтожны;
едва отзовутся, в устах замирают!

Уста утомились напрасною речью,
но страсто и нежно любуюсь тобою,
не молвя ни слова; я с трепетом сердца
предамся восторгам и пылким мечтаньям.
и пусть так проходя дни, месяцы, годы,
пока не сойду я в могилу навеки.

Skomponował muzykę do I i III zwrotki wiersza Adama Mickiewicza "Rozmowa"

Karolina Borowczyk - mezzosopran
Witosława Frankowska - fortepian


Nikołaj Rimski-Korsakow

Urodził się w 1844 roku w Tichwinie. Od dziecka uczył się gry na fortepianie, jednak początkowo nie zdecydował się kształcić w kierunku muzycznym i w wieku 12 lat wstąpił do Carskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Petersburgu. W międzyczasie jednak, zachęcony przez swojego nauczyciela fortepianu F. A. Canill'a podjął naukę kompozycji u Milija Bałakiriewa, przywódcy grupy młodych narodowych kompozytorów, wśród których znajdowali się Aleksandr Borodin, Cezar Cui oraz Modest Musorgski.

W 1868 roku skomponował pierwszą rosyjską operę narodową pt. „Pskowianka”. 3 lata później, nadal służąc w Marynarce, został profesorem Konserwatorium w Petersburgu, który to tytuł został mu tymczasowo odebrany w roku 1905 z powodu jego sprzeciwu wobec wprowadzenia nowych metod dyscyplinarnych w stosunku do studentów. Niemniej jednak, Rimski-Korsakow zachował stanowisko profesora w Konserwatorium aż do śmierci.

W latach 1874-1881 był dyrygentem koncertów organizowanych przez Szkołę Muzyczną, a od 1886 roku prowadził rosyjskie koncerty symfoniczne. Poświęcił również wiele czasu na zbieranie rosyjskich pieśni ludowych oraz na przeglądanie dzieł Michaiła Glinki, jak i instrumentację utworów swoich kolegów (np. „Kniazia Igora” Aleksandra Borodina, „Kamiennego gościa” Aleksandra Dargomyżskiego, „Borysa Godunowa” czy „Chowańszczyzna” Modesta Musorgskiego).

W 1887 roku powrócił do kompozycji. Jego najznamienitsze dzieła powstały właśnie po tym roku. Były to m.in. symfonia „Kaprys hiszpański”, suita symfoniczna i balet "Szeherezada", opery: „Noc wigilijna”, „Sadko”, „Bajka o carze Saltanie”, z której to pochodzi słynny „Lot trzmiela”, „Pan Wojewoda”, „Legenda o niewidzialnym grodzie Kiteziu i dziewicy Fiewronii” czy „Złoty Kogucik”, ukazujący jego poglądy polityczne.

Nikołaj Rimski-Korsakow był mistrzem orkiestracji. Jego twórczość symfoniczna wpłynęła na takich kompozytorów jak Claude Debussy czy Maurice Ravel. Jego styl zawiera głównie element narodowy połączony z rosyjską pieśnią ludową wzbogaconą śpiewem kościoła prawosławnego. Był wybitnym dyrygentem oraz pedagogiem, autorem wielu traktatów o instrumentacji i kompozycji. Zasłynął głównie ze swoich oper pełnych barw i harmonii. Zmarł w 1908 roku w Petersburgu.

Źródło: https://cameralmusic.pl/artykul/nikol...

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

Projekt ma na celu nagranie serii mało znanych bądź nieznanych pieśni do testów Adama Mickiewicza z kręgu literatury polskiej i obcej.

Nagranie zostało wykonane w jednym ujęciu, bez wycinania i strojenia.

Strona projektu:   / mickiewicz-106659298130492