Alpy Austria góry - Grosser Priel 2515, Totes Gebirge, Hinterstoder - Prielschutzhaus koniec czerwca

Alpy austriackie, góry w swej znakomitej części nie zatłoczone i bez przypadkowych turystów. Wejście na Grosser Priel to wymagająca drogą o łącznym przewyższeniu 1900 m licząc z Hinterstoder. Gęste łachy śniegu powodują, że szlak wydłuża się w czasie niebezpiecznie, kompensując to widokami. Czy tak można planować wakacje w Austrii, czy tak może wyglądać łykend w Alpach - tak, zdecydowanie w biegu, umordowawszy się, ale w spełnieniu. Niezwykłości Austrii zasadza się w olbrzymiej ilości gór, z których znakomita część odwiedzana jest przez nieliczną grupę turystów, rozpływających się na szlaku i stabilnie zasiedlających i opuszczających szczyt.
Akurat sam Grosser Priel to też mekka Viaferratowców, jest tu bowiem najdłuższa Viaferrata w Austrii, niezwykle wymagająca i zdecydowanie jednokierunkowa. Nie ona jednak była naszym celem, chociaż i na pobocznym szlaku był wymagające odcinki na których można i trzeba było przytrzymać się liny.


Polecam korzystać z lokalnych centrów informacji turystycznej, a to na okoliczność poszerzenia turystycznej wiedzy, a to żeby wyrobić bilet uprawniający do darmowego przemieszczania się po rejonie, a to żeby jezyka poćwiczyć

Ale też, żeby się przed deszczem schować.

Z tymi biletami to całkiem fajna sprawa o ile ma się nocleg w danej miejscowości, w przeciwnym wypadku opłata wynosi 2,6 euro. Bilety można zamawiać przez aplikację, która jednocześnie ma rozkłady jazdy.

Z miejsca startu Polsterluecke Parkplatz do schroniska Prielschutzhaus jest 817 m przewyższenia, czyli praktycznie tyle ile na Śnieżkę. Nawet dystans się zgadza bo to ok 6 km i wg alpenvereinaktiv 3h drogi.

Wybraliśmy oczywiście inna droge na powrót, dłuższa i rzekomo łatwiejszą, jakby już z samej logiki dłuższa nie oznaczała trudniejszej bo przeciez trwa dłużej. Omijamy zatem Brotfall Suedgipfel z prawej strony dodając oficjalnie 1,5 h drogi.

Niniejszy film poza swoimi pamiętnikarskimi celami ma za zadanie pokazać względnie wiernie cały szlak, albowiem, mimo mnogości materiałów na youtubie, nie jest tak dużo tych pozwalających ocenić stopień trudności i podjąć decyzję co do ewentualnej wyprawy.

Ostatnią godzinę drogi robimy w stylu egipskim… bez wody.

W tym miejscu można smiało powiedzieć, że góra została obejsznięta.


To jeszcze nie koniec, najpierw kilka praktycznych uwag dotyczących samego schroniska.

Łazienka w standardzie studenckim. Prysznic jest na monety 1 euro za 2 minuty, od 15tej do 22giej, większych nominałów nie przyjmuje.

Z kibelkiem jest ciut gorzej, chociaż opieram się tu o zdanie tych, którzy powonienia nie utracili.

Jest osobny kran na pitną wodę.

Suszarnia roboczo przemianowana na śmierdzielnik do pozostawienia butów, skarpet i zamęczonego za dnia ubrania.

Po schronisku poruszamy sie w kapciach/laczkach albo kara 10 euro.

Można wypożyczyć/kupić brakujący sprzęt typu raczki, kaski, śpiwór schroniskowy itp. akcesoria.

Standard pokojów hostelowy, jest poduszka i koc do obleczenia we własny spiwór schroniskowy.

Można się naładować komórkowo, nie ma jednak wifi.

W tym schronisku można płacić karta, rachunek dla nocujących reguluje się w sobotę wieczorem. W poprzedzające dni biega się z kartką na której zaznacza się zamówienia.

Wyżywienie na miejscu czyli śniadanio-kolacje tzw. halbpension za 42 euro. Trzeba jednak zerwać się o 6:30 by być w peletonie.

Na osobną uwagę zasługuje instytucja Seilbahnu, czyli towarowej kolejki linowej, która akurat w tym przypadku daje możliwość wtargania plecaka z dołu do schroniska za 6 euro. Z czego oczywiście honor alpinisty nie pozwolił skorzystać.
Tymczasem powrót pełen przemyśleń, jak chociażby to, jak się ogarnać po paru godzinach zejścia i umyć, żeby we względnym komforcie przejechac kolejne 9 godzin jazdy do domu.

Jeszcze ważna uwaga na okoliczność powrotu, najbliższy przystanek jest pod Polsterstüberl, trzeba zatem albo dodatkową godzinę iść do Hinterstoder, gdzie mamy auto i wyżebraną kąpiel, albo czekać jeszcze godzinę na busik, razem z tłumem tubylców bez pewności, że się pomieścimy, albo za 20 euro po magnacku podwieźć się taksówką.

Przedziały czasowe
0:00 Intro
0:34 Wprowadzenie na szczycie Grosser Priel
0:51 Porady dla zaczynających z Hinterstoder
2:12 Rozpoczęcie wędrówki przy Parkplatz Polsterluecke
3:02 Wizyta w Polsterstüberl
3:33 Wejście na szlak na Grosser Priel
4:03 Rozpoczęcie trekkingu
5:21 Nader przecudnej urody wodospad
5:31 Podejście do schroniska
8:06 Schronisko Prielschutzhaus
9:12 Droga na Grosser Priel
10:59 Pierwsze łachy śniegowe
12:25 Viaferrata
14:35 Wejście na grań
16:13 Wejście na szczyt
16:51Odpoczynek na Grosser Priel
18:23 Zejście inna trasą
19:12 Łachy śnieżne na Totesgebirge
21:36 Zejście do schroniska
24:18 Jak wygląda schronisko Prieslschutzhaus od środka
27:55 Podpowiedzi, porady i zejście
28:28 Jak prawidłowo liczyć czas wejścia i zejścia w Alpach :)
28:33 Transportowa porada
29:15 Cut scenki, podobno śmieszne


#góry #alpy #podróże