ศาลาริมทาง

ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน
ณ ศาลาริมทางที่เงียบสงบนี้
ในวันนั้น ท้องฟ้ามืดครึ้มเป็นสัญญาณว่าฝนกำลังจะตก
ยายนวล หญิงชราที่อยู่ในชุดผ้าถุงและเสื้อแขนยาวสีขาวสะอาด

เดินทางจากบ้านในหมู่บ้านขามเพ็ญเพื่อไปทำธุระนอกหมู่บ้าน
เธอเดินมาที่ศาลาริมทางแห่งนี้เพื่อรอรถโดยสารที่จะผ่านมารับ

บรรยากาศรอบข้างเริ่มเงียบเหงา
สายลมอ่อนพัดผ่านมาบางครั้ง
นำกลิ่นดินชื้นจากทุ่งนาเข้ามาแตะจมูก
ยายนวลนั่งลงที่ม้านั่งในศาลา พลางถอนหายใจเบาๆ
เธอมองออกไปยังถนนที่ทอดยาว สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ที่ตั้งตระหง่าน
แต่ฟ้ากลับมืดมัวเหมือนพายุที่กำลังจะโหมกระหน่ำ

ฝนคงจะตกหนักแน่ๆ
ยายนวลพึมพำกับตัวเอง
ขณะที่เธอหยิบผ้าคลุมมาคลุมหัวไว้
เพื่อเตรียมตัวหากฝนจะเริ่มตกหนักจริงๆ

เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที
ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก
น้ำฝนกระหน่ำลงมาราวกับฟ้าถล่ม
ถนนที่เคยเป็นทางเรียบกลายเป็นแอ่งน้ำขังขนาดใหญ่
เสียงฟ้าร้องดังสนั่นและแสงฟ้าแลบสว่างวาบในท้องฟ้าที่มืดลง
ยายนวลนั่งอยู่ในศาลา
รู้สึกขอบคุณที่เธอมีที่พักหลบฝน
แต่ในขณะเดียวกัน
โดยที่เธอความไม่ปลอดภัย
ได้แฝงอยู่ในบรรยากาศนี้

ถนนสายนี้เป็นที่รู้กันดีว่า
มีทางโค้งหักศอกอยู่ถัดจากศาลาไปเพียงไม่กี่เมตร
และในวันที่ฝนตกหนักเช่นนี้
ทางโค้งนั้นกลายเป็นจุดอันตรายที่สุด
หลายครั้งที่รถเสียหลักพุ่งชนหรือเกิดอุบัติเหตุที่โค้งนี้
แต่ไม่มีใครคิดว่าในวันนั้น มันจะเกิดเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

ในขณะที่ยายนวลนั่งอยู่ในศาลา ทันใดนั้น
เสียงดังสนั่นของเครื่องยนต์ที่เร่งความเร็วเข้ามาจากด้านหลัง
ทำให้เธอต้องหันไปมอง เสียงล้อรถกระบะขนของที่ขับมาด้วยความเร็วทะลุฟ้า
พุ่งตรงมาทางศาลา ยายนวลเห็นเพียงเงาของรถกระบะคันนั้น
ผ่านม่านฝนที่พรั่งพรูลงมา

ยายนวลเห็นรถคันนั้น
แต่ไม่มีเวลาพอที่จะหนีไปไหน

รถกระบะคันนั้นเสียหลักเพราะถนนลื่นจากน้ำรถพุ่งไปชนกับขอบทาง
ก่อนที่รถจะส่ายไปส่ายมา
และพุ่งเข้าชนศาลาริมทางอย่างแรง
เสียงดังของเหล็กกระแทกไม้สนั่นหวั่นไหว
ศาลาที่อ่อนแอจากการถูกใช้งานมานานพังทลายลงในทันที
แรงกระแทกทำให้หลังคาและเสาศาลาพังถล่มลงมาใส่ยายนวลที่นั่งอยู่ด้านในทันที

ยายนวลไม่ทันได้ส่งเสียงร้องสุดท้าย
ร่างของเธอถูกรถชนเข้าอย่างจังและซากศาลาครอบทับเอาไว้
สติของเธอเลือนหายไปพร้อมกับสายฝนที่ยังคงตกลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง

หลังจากเสียงสนั่นของการชนที่ดังก้องไปทั่วถนน
เงียบสงัดกลับมาอีกครั้ง ถนนถูกปกคลุมไปด้วยแสงจางๆ
ของฟ้าแลบที่ผ่านไป เสียงฝนยังคงตกอย่างหนัก
น้ำฝนไหลลงมาจากซากศาลาที่พังทลายลง
ถนนเต็มไปด้วยน้ำที่ไหลลงมาจากท้องฟ้า
แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่ามีคนหนึ่งนอนอยู่ใต้ซากเหล่านั้น

รถกระบะคันนั้นรีบเร่งเครื่องหนีไปในทันที
คนขับรถซึ่งเป็นแรงงานต่างด้าวชาวพม่า
หวาดกลัวการถูกจับกุม
เขาตัดสินใจหลบหนี
ไปโดยไม่หันกลับมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่ศาลา
เขาทิ้งร่องรอยความเสียหายและความตายไว้เบื้องหลัง
และเขาหลบหนีไปในความมืดมิดของสายฝน

ชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงได้ยินเสียงการชน
แต่ด้วยฝนที่ตกหนักและถนนที่ลื่น
ไม่มีใครกล้าออกไปดูเหตุการณ์ในคืนนั้น
ทุกคนต่างคิดว่าเสียงดังนั้นอาจเป็นเพียงฟ้าผ่า
หรืออุบัติเหตุเล็กๆ ที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
จนกระทั่งเช้าวันถัดมา.

เมื่อฝนหยุดตก
ท้องฟ้าเปิดโล่งในตอนเช้า
ชาวบ้านที่ผ่านมาพบเห็นศาลาริมทาง
ที่เคยตั้งอยู่ถูกพังทลาย
และเมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้
พวกเขาก็พบร่างของยายนวลที่นอนนิ่งอยู่ใต้ซากศาลา
ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้อีกแล้ว
ยายนวลได้จากไปอย่างสงบในคืนที่ฝนกระหน่ำ

ข่าวการเสียชีวิตของยายนวลแพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้าน
ชาวบ้านหลายคนเศร้าโศก
กับการจากไปของหญิงชราที่เป็นที่รักของคนในหมู่บ้าน
แต่ในขณะเดียวกัน
ทุกคนก็เริ่มพูดถึงความอันตรายของถนนสายนี้
และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ศาลาริมทางแห่งนี้