فراتر | دانیال استخر: حجاب اجباری؛ قانونی نانوشته در جمهوری اسلامی

حجاب اجباری در ایران از ۱۸ مرداد ماه ۱۳۶۲ و توسط مجلس شورای اسلامی با تصویب قانون مجازات اسلامی، برای رعایت حجاب در معابر عمومی و تعیین مجازات برای تمرد از آن عملی شد. برخی با ضرورت بحث حجاب مخالفند، زیرا، آن را مسئله‌ای فردی می‌دانند. آنان می‌گویند در ابتدای رویداد ۵۷ نیز مسئله اجباری کردن حجاب محل اختلاف میان علما بود و روح‌الله خمینی هم انتخاب نوع حجاب برای زنان را اختیاری تلقی کرده بود اما با قدرت گیری جمهوری اسلامی، ورق برگشت و زنان وارد فضای خفقان شدند. از نظر بعضی از مخالفان، اجبارِ حجاب، اساس شرعی ندارد و در قرآن هم اشارهٔ روشنی به آن نشده‌است.

از این رو، پس از اینکه در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۹۸، عربستان سعودی قانون حجاب اجباری را لغو و آزادی عمل زنان در پوشش را به رسمیت شناخت، جمهوری اسلامی ایران به تنها حکومتی بدل شد که در کنار گروه‌های بنیادگرای تروریستی همچون طالبان، داعش و بوکوحرام، به حجاب اجباری معتقد است و آن را مانند قانون اجرا می‌کند که مجازات تخطی از آن نیز تا ۷۲ ضربه شلاق و حبس تعیین شده.

در ماه‌های گذشته بحث بر سر اختیاری شدن یا اجباری ماندن حجاب بالا گرفته تا جایی که کار به درگیری میان حامیان رژیم جمهوری اسلامی با شهروندانی که خواهان کنارگذاشتن حجاب اجباری هستند رسیده است.

مهسا امینی دختر ۲۲ سالهٔ ایرانی نمونه‌ای از این مورد بود که در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ پس از دستگیری از سوی گشت ارشاد در تهران، در اثر ضربات ماموران و پلیس امنیت اخلاقی نظام جمهوری اسلامی ایران دچار شکستگی جمجمه و مرگ مغزی شد. مهسا امینی سه روز بعد، در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، بر اثر شدت جراحات ناشی از ضربات وارده در بیمارستان کسری تهران درگذشت.

در این برنامه، جناب اقای دکتر دانیال استخر - حقوق‌دان، وکیل سابق دادگستری و فعال حقوق بشر با ما هستند تا به ابعاد، تبعات و چگونگی قوانین مرتبط با حجاب اجباری در ایران بپردازیم.