สารคดีประวัติศาสตร์ A-10 Warthog ตำนานเครื่องบินที่ทหารราบรักที่สุด

สารคดีประวัติศาสตร์ A-10 Warthog ตำนานเครื่องบินที่ทหารราบรักที่สุด

1.0 "ไหนล่ะ A-10 ของฉัน?"
ปมขัดแย้ง: บทความเปิดด้วยเหตุการณ์ก่อนสงครามอ่าวเปอร์เซียปี 1991 ที่นายพลนอร์แมน ชวาร์สคอฟ ผู้บัญชาการกองกำลังผสม ได้เรียกร้องให้นำเครื่องบิน A-10 Warthog เข้าร่วมรบอย่างเร่งด่วน แม้ว่ากองทัพอากาศสหรัฐฯ จะพยายามเบี่ยงเบนและผลักดันเครื่องบินที่ทันสมัยกว่าอย่าง F-16

การพิสูจน์: A-10 ซึ่งเป็นเครื่องบินเก่าอายุ 20 ปี ได้สร้างผลงานอันน่าทึ่งในสงครามอ่าวฯ ด้วยการทำลายเป้าหมายทางยุทธวิธีของอิรักไปกว่า 4,000 เป้าหมาย ซึ่งมากกว่าเครื่องบินรบรุ่นใหม่อื่น ๆ ที่เข้าร่วมรวมกันเสียอีก

คำถามหลัก: เหตุใดเครื่องบินที่ทรงคุณค่าในสนามรบเช่นนี้จึงไม่เป็นที่ต้องการของกองทัพอากาศของตัวเอง? คำตอบอยู่ที่ความขัดแย้งเชิงนโยบายที่หยั่งรากลึกมานาน

2.0 ภารกิจที่ไม่พึงประสงค์: ความเกลียดชังภารกิจสนับสนุนระยะใกล้ของกองทัพอากาศ
ภารกิจ CAS: ภารกิจสนับสนุนทางอากาศโดยใกล้ชิด (Close Air Support - CAS) คือภารกิจโจมตีข้าศึกที่อยู่ใกล้กับทหารฝ่ายเดียวกันอย่างใกล้ชิด ซึ่งสำคัญต่อความอยู่รอดของทหารภาคพื้นดิน

ทัศนคติเชิงลบ: นายพลระดับสูงของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ส่วนใหญ่มองว่าภารกิจ CAS เป็นสิ่งที่พวกเขา "เกลียดชัง"

รากเหง้า: ทัศนคตินี้เกิดจากการที่กองทัพอากาศต้องการพิสูจน์ตนเองในฐานะกองทัพอิสระ (แยกจากกองทัพบก) โดยเน้นไปที่การทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์เพื่อเอาชนะสงครามอย่างรวดเร็ว (แนวคิดที่ว่า "การทิ้งระเบิดเพียงอย่างเดียวสามารถเอาชนะสงครามได้") ภารกิจ CAS จึงถูกมองว่าเป็นการผูกมัดและลดความสำคัญของพวกเขา

3.0 วีรบุรุษโดยบังเอิญแห่งฟากฟ้า: บทเรียนจาก P-47 และ A-1 Skyraider
P-47 Thunderbolt: เดิมออกแบบเป็นเครื่องบินขับไล่ แต่คุณสมบัติทางกายภาพ (เครื่องยนต์ Radial ที่ทนทาน, ความทนทานสูงต่อกระสุนภาคพื้นดิน, บรรทุกอาวุธได้มาก) ทำให้มันกลายเป็นเครื่องบิน CAS ที่ยอดเยี่ยมในสงครามโลกครั้งที่สอง และสร้างสายสัมพันธ์ทางอารมณ์กับทหารราบ

A-1 Skyraider: ในสงครามเกาหลีและเวียดนาม เครื่องบินเจ็ตความเร็วสูงไม่มีประสิทธิภาพในภารกิจ CAS กลับเป็น A-1 Skyraider (เครื่องยนต์ลูกสูบของกองทัพเรือ) ที่ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ด้วยความสามารถในการบินช้า, คล่องตัวในระดับต่ำ, และบรรทุกอาวุธมหาศาล

บทเรียนที่ไม่ถูกนำไปใช้: แม้ประวัติศาสตร์จะพิสูจน์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กองทัพอากาศยังคงละเลยความจำเป็นของเครื่องบิน CAS เฉพาะกิจ ซึ่งนำไปสู่ความจำเป็นในการสร้าง A-10

4.0 กำเนิดตำนาน: การเมืองเบื้องหลังโครงการ AX
ชนวนเหตุ: ความขัดแย้งถึงจุดแตกหักเมื่อกองทัพบกพยายามพัฒนาเฮลิคอปเตอร์โจมตี Cheyenne ซึ่งมีราคาสูงมาก เพื่อตอบสนองความต้องการ CAS ของตนเองโดยไม่พึ่งพากองทัพอากาศ

แรงผลักดัน: พันเอก Avery Kay ได้ใช้ภัยคุกคามจาก Cheyenne เป็นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อบีบให้นายพล McConnell อนุมัติโครงการ A-X (โครงการ A-10) เพื่อ ปกป้องงบประมาณและบทบาท ของกองทัพอากาศ ไม่ใช่เพราะความเชื่อในภารกิจ

The Fighter Mafia: ทีมออกแบบภายใต้การนำของ Kay และนักวิเคราะห์อย่าง Pierre Sprey (ผู้ต่อต้านแนวคิดเครื่องบินราคาแพงและซับซ้อน) ได้รับคำสั่งให้สร้างเครื่องบินที่ "อันตรายกว่า, ถูกกว่า, และทนทานกว่าเฮลิคอปเตอร์ Cheyenne" การออกแบบจึงถูกมุ่งเน้นที่ พลังทำลายล้าง, ความอยู่รอด, และความคุ้มค่า ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบในการสร้างเครื่องบิน CAS ที่ดีที่สุด

5.0 กายวิภาคของนักล่ารถถัง: ออกแบบเพื่อความอยู่รอดและพลังทำลายล้าง
A-10 ถูกออกแบบมาให้ทนทานและเน้นประสิทธิภาพในสนามรบเป็นหลัก:

หัวใจหลักคือปืน GAU-8 Avenger: เครื่องบินทั้งลำถูกออกแบบ รอบปืนใหญ่อากาศ GAU-8 Avenger ขนาด 30 มม. ซึ่งยิงกระสุนยูเรเนียมด้อยสมรรถนะที่สามารถเจาะเกราะรถถังได้ด้วยอัตรา 3,900 นัดต่อนาที

เกราะป้องกัน: ห้องนักบินถูกห่อหุ้มด้วยเกราะไทเทเนียมหนา เรียกว่า "อ่างอาบน้ำไทเทเนียม" (Titanium Bathtub) ที่สามารถทนต่อกระสุนปืนต่อสู้อากาศยานขนาด 23 มม. ได้โดยตรง

การออกแบบเชิงยุทธวิธี:

ปีกตรงขนาดใหญ่: ช่วยให้บินช้า คล่องตัว และ ลอยตัว ในพื้นที่การรบได้นาน

เครื่องยนต์ติดตั้งสูง: ช่วยป้องกันกระสุนจากภาคพื้นดิน, ลดความเสี่ยงในการดูดสิ่งแปลกปลอม, และช่วย กำบังความร้อน จากขีปนาวุธนำวิถี

ระบบสำรอง: มีระบบควบคุมการบินแบบไฮดรอลิกสองชุด และระบบควบคุมแบบเคเบิลเป็นสำรองสุดท้าย ทำให้บินได้แม้ได้รับความเสียหายรุนแรง

6.0 การพิสูจน์คุณค่ากลางทะเลทราย: สงครามอ่าวเปอร์เซีย
สถิติความสำเร็จ: สงครามอ่าวเปอร์เซียปี 1991 คือบทพิสูจน์ A-10 ปฏิบัติภารกิจกว่า 8,100 เที่ยวบิน และทำลายยานเกราะและปืนใหญ่ของอิรักไปมากกว่า ครึ่งหนึ่งของทั้งหมด ด้วยอัตราความพร้อมปฏิบัติการสูงถึง 96% และถูกยิงตกเพียง 6 ลำ (จาก 144 ลำที่ส่งไป)

ผลกระทบทางจิตวิทยา: ทหารอิรักยอมรับว่า A-10 คือ "เครื่องบินที่น่ากลัวที่สุด"

7.0 มุมมองของนักบิน: สายสัมพันธ์ที่หลอมรวมในสนามรบ
จิตวิญญาณแห่งภารกิจ: นักบิน A-10 มีความภาคภูมิใจในภารกิจ CAS อย่างลึกซึ้ง และถูกมองว่าเป็น "ทหารราบในท้องฟ้า"

ความไว้วางใจจากภาคพื้นดิน: ทหารราบรู้สึกอุ่นใจเมื่อได้ยินเสียง A-10 เพราะรู้ว่ามันคือการสนับสนุนที่เชื่อถือได้

เสียงแห่งอิสรภาพ: เสียงคำราม "BRRRRT" จากปืน GAU-8 กลายเป็นสัญลักษณ์ที่ทรงพลัง เป็นเสียงที่สร้างขวัญและกำลังใจแก่ทหารฝ่ายเดียวกัน และเป็นเสียงแห่งความตายสำหรับศัตรู

________________________________________________________________________
🔴 "หมายเหตุ" 🔴
รูปภาพหรือ VDO บางส่วนไม่ตรงกับคำบรรยาย ใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชมเท่านั้น เนื้อหาของช่องไม่มีการใส่ความคิดเห็นส่วนตัว เพื่อเป็นการนำเสนอข้อมูลอย่างเป็นกลางและให้ข้อเท็จจริงมากที่สุด และไม่มีจุดประสงค์สนับสนุนให้เกิดความขัดแย้ง (โปรดรับชมอย่างมีวิจารณญาณ)


🔴เพจ Facebook https://www.facebook.com/profile.php?...

🔴Blogger https://thaiweapon.blogspot.com/