Ελεύθερο Σχέδιο: Καταιγίδα.

Ουρανός & Γη δεν είναι φίλοι, παντρεμένοι είναι από την αρχή του κόσμου.
Ο Ουρανός: ευρύς, ελεύθερος, υπερφίαλος μα κι ευαίσθητος.
Η Γη: σταθερή, σιωπηλή, με υπομονή.
Τα σύννεφα; Παιδιά, σκέψεις, φωνές ή χάδια, κουβέντες ή μαλώματα.
Ένα σύννεφο στον ορίζοντα: Αν φλατ, χαμηλό & μακρινό, 1.500–2.000 μέτρα.
Αν στρωματοειδές, φέρνει βροχή, σαν πληγή που σέρνεται.
Αν πρησμένο, αφράτο, φωτεινό, σαν μαξιλάρι ή πρόβατο, είναι σε 2–5 χιλ. σωρειτομελανίες. Δεν βρέχουν πάντα. Βόσκουν: σαν μπεμπενάκι.
σε 6 χιλ+λευκά ή ιριδίζοντα με μακρόστενα σώματα: πτερόμορφοι προφήτες
Δεν έχουν βροχή, προειδοποιούν. Αν είναι σε σειρά, αλλαγή καιρού σε 24–36 ώ. βροχή.
Όταν κατεβαίνει & σκουραίνει η βάση & μετά το μεσημέρι κρατά νερό
Αν το φως παίζει κίτρινο-γκρι, αν μυρίσει η γη, έτοιμο να ξεσπάσει.
Δίχως άνεμο,
ησυχία περίεργη ο ουρανός κρατά την ανάσα σύντομα βροχή
Κάθε 10 λεπτά καταιγίδας, περίπου 15–30 αστραπές.
Χωρίς βροχή, ξηρή καταιγίδα — επικίνδυνη για φωτιές.
Αστραπή χωρίς βροντή, 30–40 χλμ.
Μέτρα δευτερόλεπτα & διαιρείς δια 3: Αν 9 δευτερόλεπτα = 3 χλμ μακριά.

Χαλάζι: Τα μικρά παγάκια ξεκινούν σε τεράστια καταιγιδοφόρα νέφη, φτάνουν τα 15 χιλ. Το νερό ανεβαίνει με ισχυρό ρεύμα πάνω, παγώνει πέφτει. Πολλές διαδρομές, μεγαλύτερη πέτρα. Αν η βάση σύννεφου χαμηλά, δεν προλαβαίνει να λιώσει.
Πυρράζει = πυρώνει - φωτεινές αναλαμπές ήλιου πίσω από σύννεφο, χωρίς να τον βλέπεις.
Πρωί = καλός καιρός. Απόγευμα = πιθανή καλοκαιρινή καταιγίδα.
Συνδυάσμός με τσιριχτά τζιτζίκια & πολύ ζέστη, έρχεται θερινή μπόρα.

Ήλιος που βρέχει; Στην Κρήτη λένε "παίρνει η νύφη νερό".

Αν με 2ό ουράνιο τόξο: τα σύννεφα λεπτά, η υγρασία διασπείρεται πολύ.
Πως τραβά γυρίνους;
Όταν η ζέστη του ήλιου γλείφει τα ρηχά νερά μιας λίμνης ή ενός βάλτου, το νερό εξατμίζεται, αόρατο, ανάλαφρο, ανεβαίνει.
Μαζί με μυρωδιά λάσπης, η γύρη, αυγό εντόμου, πρωτόζωα, γυρίνους ή μικροσκοπικές μορφές ζωής που δεν προλαβαίνουν να πούνε "πού πάμε;".
Η θερμότητα ρουφά με άνοδο ρεύματος η φύση τα φέρνει στον ουρανό
Όταν είναι μικρό & ελαφρύ, παραμένει στον υγρό αέρα, με ανοδικό ρεύμα.

Ο Ουρανός, έχει τελικά κι αυτός τις τσέπες του.
Εκεί είναι σαν ψυγείο. Δεν πεθαίνουν. Σταματούν το χρόνο.
Οι ανοδικές θερμές στήλες συνεχίζουν να τα κρατούν εκεί, αιωρούμενα.
Αν ο ουρανός δεν αντέχει το βάρος, αλλάξει πίεση η θερμοκρασία, μαζί ζωντανά έντομα, ψαράκια, γυρίνοι, σκουλήκια θα γίνουν "βιολογική βροχή".

Η γυναίκα Γη που θέλει βροχή, αφήνει τη σκόνη ν’ ανέβει με την ανάσα της.
Η υγρασία πυκνώνει γύρω από σκόνη, γύρη, μικροσωματίδιο, μικρά ζωντανά, παγιδεύονται σε σταγόνες ή κρυστάλλους πάγου.
Στον ορίζοντα η σκόνη δανείζει το ωχροκαφέ χρώμα στις ακτίνες του Ήλιου
"Αν η Γη δεν θέλει βροχή, δεν δίνει τη σκόνη της στον Ουρανό…"
Ο λεπτός κόκκος σκόνης, είναι η αιτία, γύρω μαζεύονται οι νύμφες της υγρασίας, λίγο παρτουζιάρικο, αλλά όμορφο, οι υδρατμοί αποκτούν όγκο, υπόσταση, βάρος, & τσουπ, μόλις βήξει το σύννεφο, τα σταγονίδια αμολούν, ο κόκκος γης έγινε ο προξενητής για γάμους με παιδιά, τους καρπούς της γης!
Η επιστήμη λέει; "Ο πυρήνας συμπύκνωσης είναι απαραίτητος για τον σχηματισμό υδροσταγονιδίων." Τίποτε άλλο. Ψόφια λόγια. Γι αυτό δεν μένει στη μνήμη φοιτητών.
Κόκκος σκόνης = σπινθήρας έρωτα για την αόρατη υγρασία & την απτή Γη.

Πριν γίνουμε έξυπνοι, οι άνθρωποι κοιτούσαν τον ουρανό για απαντήσεις.
Όχι το Google.
Έβλεπαν το συννεφάκι και ήξεραν:
Ο τρύγος θα πάει καλά. Ο ουρανός ήταν σύντροφος, όχι οθόνη.
Και μετά… Βγήκαν προγνώσεις και τηλε-μετεωρολόγοι.

Τα σύννεφα όμως δεν άλλαξαν. Εμείς σταματήσαμε να τα ακούμε.
Αντί να μείνουμε ποιητές, γίναμε εγκυκλοπαίδεια, σκληροί δίσκοι με πληροφορίες άδειες από νόημα.
Τα Σύννεφα δεν είναι Νερό — Είναι Ψυχή
Ο ποιητής έβλεπε καπνό του Θεού.
Ο χωρικός, ευλογία ή κατάρα.
Ο στρατιώτης, στέγη ή τρόμο.
Και ο ζωγράφος, ένα Φως που σκίζει το μπλε.

Τώρα: "υδροσταγονίδια γύρω από πυρήνες συμπύκνωσης".

Κι ο κεραυνός, σκληρός, αλλά χωρίς αυτόν, δεν φορτίζεται η Γη.

Ο ουρανός έχει "ρεύματα" όπως η θάλασσα, στρώσεις, καπρίτσια, κανακέματα!
Δεν είναι υγρός όπως η θάλασσα, μα γεμάτος ενέργεια, κίνηση
Ανεμοφόρες στρώσεις (διαφορετική κατεύθυνση ή ταχύτητα ανέμου)
Όταν το σύννεφο βρεθεί σε άλλη στρώση αέρα, η οποία φυσάει αλλιώς, παραμορφώνεται. ξυρίζεται από κάτω, σπάει, στρίβει ή σαν ουρά κομήτη.

Οι παλιοί πιλότοι και αεροπόροι λένε για τα ρεύματα του αέρα;
Ο ουρανός δεν είναι απλά γαλάζιος, είναι ζωντανός. Σε αγκαλιάσει, ή σε πετά σαν άχυρο…
Όλα εξαρτώνται από το ποια πόρτα του χτυπάς.

Όπως η θάλασσα έχει θερμοκλινείς ρεύματα που δεν φαίνονται, έτσι και ο ουρανός έχει στρώματα μεταβολής..
Όταν ζωγραφίζεις ουρανό, αν αφήσεις ένα σύννεφο «κομμένο» κάτω και απλωμένο πάνω, έχεις μόλις αποδώσει μια αόρατη αλλαγή αέρα.
Ο Ουρανός, μόνο στους φίλους του μιλάει με αυτό τον τρόπο. ☁️