دیوان حافظ با معنی و تفسیر کامل | غزل شماره 35 | برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست

لینک کانال دوم ما
   / footprintofficial  
-------------
وبسایت و لینکدین اسپانسر
https://www.futek.com/
  / futek-advanced-sensor-technology-inc.  
-------------
Social platforms - شبکه های اجتماعی
Instagram :   / persian.poetry.official  
telegram : https://telegram.me/persianpoetry101​
Facebook :   / persianpoetry101  
Twitter :   / poetry_persian  
-
contributions - همیاری با ما
idpay : https://idpay.ir/persianpoetry
Paypal : https://www.paypal.me/PersianPoetry
---------------------
سلام خدمت همراهان عزیز و همیشگی کانال

رسیدیم به غزل سی و پنجم ازدیوان حافظ
این غزل، دلیل تاختن حافظ به واعظین رو برای شما رمزگشایی می کنه
واعظ برای حافظ در راس هرم ریاکاری ست
بپردلزیم به خشم حافظ

لایک و کامنت و سابسکرایب فراموش نشه
-------------
0:00​ - Intro / شروع
0:21 - Information / اطلاعات
05:23 - Ghazal reading / خواندن غزل سی و پنجم دیوان حافظ
06:46 - Sponsor / اسپانسر
07:28 - couplet 1 / تفسیر برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست
12:08 - couplet 2 / تفسیر میان او که خدا آفریده است از هیچ
18:14 - couplet 3 / تفسیر به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
23:21​ - couplet 4 / تفسیر گدای کوی تو از هشت خُلد مستغنیست
25:49 - couplet 5 / تفسیر اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
29:43​ - couplet 6 / تفسیر دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
33:56​ - couplet 7 / تفسیر برو فِسانه مخوان و فسون مدم حافظ
36:19 - Next Video / ویدیو بعدی
-------------
غزل شمارهٔ 35 دیوان حافظ

برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره، تو را چه افتادست؟

میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقه‌ایست که هیچ آفریده نگشادست

به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحتِ همه عالم به گوش من بادست

گدای کوی تو از هشت خُلد مستغنیست
اسیرِ عشقِ تو از هر دو عالم آزادست

اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
اساسِ هستیِ من زان خراب آبادست

دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

برو فِسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست
------------
#Hafez
#Hafiz
#Ghazal
#persianpoetry
--------------