พระโอวาทพระโพธิสัตว์จิ้งหนิง

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระโพธิสัตว์จิ้งหนิง ทีมกาลัญญุตา JK A&P
ใสสะอาด น้ำใสสะอาด ใช้ชำระล้างคราบฝุ่นมลทินต่างๆ ให้จิตธรรมญาณได้ฟื้นฟูคืนมา
สงบนิ่ง ใช้ใจที่สงบนิ่ง เพ่งมองดูฟ้าดิน คนเราก็คือ ฟ้าดินจักรวาลน้อยๆ แห่งหนึ่งด้วยเช่นกัน เข้าใจหรือเปล่า ?
โพธิ น้ำอมฤต แห่งโพธิสัตว์ ได้พรั่งพรหม ชำระล้างฝุ่นโลกีย์ ให้ธรรมนาวาได้ล่องแล่นไปทั่วสหัสโลกธาตุ
จิตตถาคต หนึ่งจุดชี้แห่งจิตธรรมญาณ คือ จิตตถาคต ย้อนมองส่องตน บำเพ็ญจิตให้สว่างไสว
เรา คือ พระโพธิสัตว์จิ้งหนิง
ท่านเม่งจื่อ ได้กล่าวไว้ว่า ไก่ สุนัข สัตว์เลี้ยงต่างๆ ที่เจ้าปล่อยจากกรง ให้ออกไปหากิน ถึงเวลายังรู้จักกลับมาเรือนเดิมเข้าคอก เข้าเล้าเองได้ แล้วคนเราล่ะ ! ได้แต่ปล่อยจิตปล่อยใจกับกระแสโลกภายนอก โดยไม่รู้จักย้อนคืนสู่จิตเดิม ซึ่งถือว่า ไม่ใช่ผู้ศึกษาธรรมะเลย ฉะนั้น เมื่อปล่อยจิตออกไปแล้ว ก็ต้องรู้จักเก็บจิตคืนมา
การบำเพ็ญปฏิบัติธรรม ต้องลงมือแรกที่จิตธรรมญาณ ต้องขจัดและปล่อยวางแล้วซึ่ง ความโลภ โกรธ หลง สุรา ตัณหาราคะ อารมณ์ต่างๆ กายสังขารนี้ก็ต้องดูแลให้ดี การกินเจสามารถหลบภัยพิบัติได้ พวกเจ้าดูซิ ปัจจุบันมีอาหารเจ วัตถุดิบต่างๆมากมาย
เราขอถามว่า พวกเจ้า ห่วงใยกังวลต่อลูกๆ บ้างมั้ย ถ้ารู้สึกกังวลห่วงใยพวกเขา ก็ต้องนำพาพวกเขามายังสถานธรรมให้บ่อย พวกเจ้าจะต้องฉุดช่วยพวกเขา หากพวกเขาไม่ฟัง ก็ต้องค่อยๆ พูดกับลูกๆ ว่า ความรักของคนที่เป็นแม่ ยิ่งใหญ่นัก ในเทศกาลวันแม่ ใครๆก็ต้องกลับมาหาคุณแม่ตนเอง ถูกต้องมั้ยล่ะ ? หากขาดคุณแม่ไป ก็เหมือนเด็กที่ขาดที่พึ่ง ดังนั้น หากต้องการให้ลูกๆ ที่ไม่ยอมรับการกล่อมเกลา ขอเพียงเจ้าศรัทธาอธิษฐานต่อหน้าพระแท่น พุทธานุภาพนี้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง ใช่หรือไม่ว่า คนส่วนใหญ่ล้วนเคยไหว้พระพุทธะ และตั้งจิตอธิษฐานต่อพระพุทธะ โดยเฉพาะประเทศไทยแดนพุทธะ ! ผู้คนล้วนมีกุศลจิตมาก ดังนั้น จากสถิติทั่วโลก ประเทศที่นับถือศาสนาพุทธ จะมีผู้รับธรรมะจำนวนมากที่สุด แต่ก็น่าเสียดาย ! ที่เพียงแต่ได้รับธรรมะ หากไม่ได้บำเพ็ญ สามารถสำเร็จบรรลุเป็นพระพุทธะมั้ยล่ะ ? ฉะนั้น จำเป็นที่สุดที่ต้องบำเพ็ญธรรม เราขอถามว่า การบำเพ็ญธรรม ต้องอยู่ที่ไหนหรือ ? อยู่ที่สถานธรรมหรือเปล่า ? ที่ข้างนอกหรือเปล่า ? ล้วนไม่ใช่ ทุกเวลาล้วนต้องบำเพ็ญธรรม ภาระหนักที่ฟ้าต้องรับผิดชอบ การเสียสละอุทิศออกมาในด้านต่างๆ ล้วนถือว่าเป็นการบำเพ็ญธรรม หากวันทั้งวัน เจ้าได้แต่คิดโน่นนี้ฟุ้งซ่านไปเรื่อยๆ ดูสิ่งใดก็ขัดหู ขัดตาไปหมด เช่นนี้ ก็ไม่เรียกว่าบำเพ็ญธรรมแล้ว การบำเพ็ญธรรมต้องมีกุศลจิตยิ่ง มีความอ่อนโยน เมตตามากๆๆ ปฏิบัติเช่นนี้ได้ จึงจะสามารถฟื้นฟูพุทธจิตของตนเองได้น่ะ ! ถูกต้องหรือเปล่า ? ไม่ว่าจะเป็นชาย หรือ หญิง ล้วนต้องฝึกฝนทั้งสิ้น

(มิใช่เพื่อทำการค้าหรือหากำไร มิใช่เพื่อการกุศล โฆษณาที่เห็นเกิดขึ้นเอง มิได้นำมาเป็นรายได้ แต่เป็นเพียงเผยแผ่ธรรมะ เป็นทานทเ่นั้น)